κνάσαιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

κνάσαιο • (knásaio)

  1. Doric form of κνήσαιο (knḗsaio)
    • 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Idylls 7.110:
      δακνόμενος κνάσαιο καὶ ἐν κνίδαισι καθεύδοις, εἴης δʼ Ἠδωνῶν μὲν ἐν ὤρεσι χείματι μέσσῳ Ἕβρον πὰρ ποταμὸν τετραμμένος ἐγγύθεν ἄρκτω, ἐν δὲ θέρει πυμάτοισι παρʼ Αἰθιόπεσσι νομεύοις πέτρᾳ ὕπο Βλεμύων, ὅθεν οὐκέτι Νεῖλος ὁρατός.
      daknómenos knásaio kaì en knídaisi katheúdois, eíēs d Ēdōnôn mèn en ṓresi kheímati méssōi Hébron pàr potamòn tetramménos engúthen árktō, en dè thérei pumátoisi par Aithiópessi nomeúois pétrāi húpo Blemúōn, hóthen oukéti Neîlos horatós.
      (please add an English translation of this quotation)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.