κοινότερος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /koi̯.nó.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈno.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /cyˈno.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈno.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈno.te.ros/

Adjective

κοινότερος • (koinóteros) m (feminine κοινοτέρᾱ, neuter κοινότερον); first/second declension

comparative degree of κοινός (koinós)

Declension

First and second declension of κοινότερος; κοινοτέρᾱ; κοινότερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κοινότερος koinóteros	κοινοτέρᾱ koinotérā	κοινότερον koinóteron	κοινοτέρω koinotérō	κοινοτέρᾱ koinotérā	κοινοτέρω koinotérō	κοινότεροι koinóteroi	κοινότεραι koinóterai	κοινότερᾰ koinóteră
Genitive	κοινοτέρου koinotérou	κοινοτέρᾱς koinotérās	κοινοτέρου koinotérou	κοινοτέροιν koinotéroin	κοινοτέραιν koinotérain	κοινοτέροιν koinotéroin	κοινοτέρων koinotérōn	κοινοτέρων koinotérōn	κοινοτέρων koinotérōn
Dative	κοινοτέρῳ koinotérōi	κοινοτέρᾳ koinotérāi	κοινοτέρῳ koinotérōi	κοινοτέροιν koinotéroin	κοινοτέραιν koinotérain	κοινοτέροιν koinotéroin	κοινοτέροις koinotérois	κοινοτέραις koinotérais	κοινοτέροις koinotérois
Accusative	κοινότερον koinóteron	κοινοτέρᾱν koinotérān	κοινότερον koinóteron	κοινοτέρω koinotérō	κοινοτέρᾱ koinotérā	κοινοτέρω koinotérō	κοινοτέρους koinotérous	κοινοτέρᾱς koinotérās	κοινότερᾰ koinóteră
Vocative	κοινότερε koinótere	κοινοτέρᾱ koinotérā	κοινότερον koinóteron	κοινοτέρω koinotérō	κοινοτέρᾱ koinotérā	κοινοτέρω koinotérō	κοινότεροι koinóteroi	κοινότεραι koinóterai	κοινότερᾰ koinóteră
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κοινότερον koinóteron			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.