κοιτίδα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /koi̯.tí.da/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈti.da/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /cyˈti.ða/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈti.ða/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈti.ða/

Noun

κοιτῐ́δᾰ • (koitĭ́dă) f

accusative singular of κοιτῐ́ς (koitĭ́s)

Greek

Etymology

From accusative κοιτῐ́δᾰ of Ancient Greek κοιτῐ́ς (koitĭ́s). Via Katharevousa.

Pronunciation

IPA^(key): /ciˈti.ða/
Hyphenation: κοι‧τί‧δα

Noun

κοιτίδα • (koitída) f (plural κοιτίδες)

cradle
κοιτίδα πολιτισμού ― koitída politismoú ― cradle of civilization

Declension

Declension of **κοιτίδα**
	singular	plural
nominative	κοιτίδα (koitída)	κοιτίδες (koitídes)
genitive	κοιτίδας (koitídas)	κοιτίδων (koitídon)
accusative	κοιτίδα (koitída)	κοιτίδες (koitídes)
vocative	κοιτίδα (koitída)	κοιτίδες (koitídes)

Synonyms

λίκνο n (líkno)

Derived terms

θερμοκοιτίδα f (thermokoitída, “isolette”)