κοσμάκης
Greek
Etymology
κόσμ(ος) (kósm(os), “people”) + -άκης (-ákis, “diminutive, pejorative suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ko.ˈzma.cis/
- Hyphenation: κο‧σμά‧κης
Noun
κοσμάκης • (kosmákis) m (singular only)
- (collective) (pejorative) poor, simple people
- Τι φταίει ο κακομοίρης ο κοσμάκης; Φταίνε οι πολιτικοί.
- Ti ftaíei o kakomoíris o kosmákis; Ftaíne oi politikoí.
- Is it the fault of the poor people? It is the politicians' fault.
Declension
| singular | |
|---|---|
| nominative | κοσμάκης (kosmákis) |
| genitive | κοσμάκη (kosmáki) |
| accusative | κοσμάκη (kosmáki) |
| vocative | κοσμάκη (kosmáki) |
Synonyms
(pejorative):
- ντουνιάς m (ntouniás)
- πλέμπα f (plémpa)
- πλεμπάγια f (plempágia)
- πόπολο n (pópolo)
- φτωχολογιά f (ftochologiá)
- and see: όχλος (óchlos, “mob”)
Related terms
- κόσμος και κοσμάκης m (kósmos kai kosmákis, “lots of people”)
- ο κόσμος και ο κοσμάκης m (o kósmos kai o kosmákis)