κοσμηματοπώλης

Greek

Etymology

From κόσμημα (kósmima, “jewel”) +‎ -πώλης (-pólis).

Noun

κοσμηματοπώλης • (kosmimatopólis) m (plural κοσμηματοπώλες, feminine κοσμηματοπώλισσα)

  1. jewelryseller, jeweler

Declension

Declension of κοσμηματοπώλης
singular plural
nominative κοσμηματοπώλης (kosmimatopólis) κοσμηματοπώλες (kosmimatopóles)
genitive κοσμηματοπώλη (kosmimatopóli) κοσμηματοπωλών (kosmimatopolón)
accusative κοσμηματοπώλη (kosmimatopóli) κοσμηματοπώλες (kosmimatopóles)
vocative κοσμηματοπώλη (kosmimatopóli) κοσμηματοπώλες (kosmimatopóles)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.