κουρελιάζω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ku.ɾeˈʎa.zo/
- Hyphenation: κου‧ρε‧λιά‧ζω
Verb
κουρελιάζω • (koureliázo) (past κουρέλιασα, passive κουρελιάζομαι)
- to rip apart, tear to pieces
- (figuratively) to humble
Conjugation
κουρελιάζω κουρελιάζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κουρελιάσω | κουρελιάζομαι | κουρελιαστώ | |
| 2 sg | κουρελιάζεις | κουρελιάσεις | κουρελιάζεσαι | κουρελιαστείς |
| 3 sg | κουρελιάζει | κουρελιάσει | κουρελιάζεται | κουρελιαστεί |
| 1 pl | κουρελιάζουμε, [‑ομε] | κουρελιάσουμε, [‑ομε] | κουρελιαζόμαστε | κουρελιαστούμε |
| 2 pl | κουρελιάζετε | κουρελιάσετε | κουρελιάζεστε, κουρελιαζόσαστε | κουρελιαστείτε |
| 3 pl | κουρελιάζουν(ε) | κουρελιάσουν(ε) | κουρελιάζονται | κουρελιαστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κουρέλιαζα | κουρέλιασα | κουρελιαζόμουν(α) | κουρελιάστηκα |
| 2 sg | κουρέλιαζες | κουρέλιασες | κουρελιαζόσουν(α) | κουρελιάστηκες |
| 3 sg | κουρέλιαζε | κουρέλιασε | κουρελιαζόταν(ε) | κουρελιάστηκε |
| 1 pl | κουρελιάζαμε | κουρελιάσαμε | κουρελιαζόμασταν, (‑όμαστε) | κουρελιαστήκαμε |
| 2 pl | κουρελιάζατε | κουρελιάσατε | κουρελιαζόσασταν, (‑όσαστε) | κουρελιαστήκατε |
| 3 pl | κουρέλιαζαν, κουρελιάζαν(ε) | κουρέλιασαν, κουρελιάσαν(ε) | κουρελιάζονταν, (κουρελιαζόντουσαν) | κουρελιάστηκαν, κουρελιαστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα κουρελιάσω ➤ | θα κουρελιάζομαι ➤ | θα κουρελιαστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κουρελιάζεις, … | θα κουρελιάσεις, … | θα κουρελιάζεσαι, … | θα κουρελιαστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κουρελιάσει έχω, έχεις, … κουρελιασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κουρελιαστεί είμαι, είσαι, … κουρελιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κουρελιάσει είχα, είχες, … κουρελιασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κουρελιαστεί ήμουν, ήσουν, … κουρελιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κουρελιάσει θα έχω, θα έχεις, … κουρελιασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κουρελιαστεί θα είμαι, θα είσαι, … κουρελιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κουρέλιαζε | κουρέλιασε | — | κουρελιάσου |
| 2 pl | κουρελιάζετε | κουρελιάστε | κουρελιάζεστε | κουρελιαστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κουρελιάζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κουρελιάσει ➤ | κουρελιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κουρελιάσει | κουρελιαστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- ξεσκίζω (xeskízo)
Related terms
- see: κουρέλι n (kouréli, “old rag”)