κουροτροφέω

Ancient Greek

Etymology

From κουροτρόφος (kourotróphos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

κουροτροφέω • (kourotrophéō)

  1. to rear as a child
    • 170 CE – 250 CE, Philostratus, Vita Appolloni 8.7:
      ἀνθρώποις ἡ γῆ φύει, βασιλεῦ, πάντα, καὶ σπονδὰς ἄγειν πρὸς τὰ ζῷα βουλομένοις δεῖ οὐδενός, τὰ μὲν γὰρ δρέπονται αὐτῆς, τὰ δʼ ἀροῦνται κουροτροφούσης, ὡς ταῖς ὥραις ἔοικεν, οἱ δʼ ὥσπερ ἀνήκοοι τῆς γῆς μάχαιραν ἐπʼ αὐτὰ ἔθηξαν ὑπὲρ ἐσθῆτός τε καὶ βρώσεως.
      anthrṓpois hē gê phúei, basileû, pánta, kaì spondàs ágein pròs tà zōîa bouloménois deî oudenós, tà mèn gàr drépontai autês, tà d aroûntai kourotrophoúsēs, hōs taîs hṓrais éoiken, hoi d hṓsper anḗkooi tês gês mákhairan ep autà éthēxan hupèr esthêtós te kaì brṓseōs.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 10.3.11:
      τῇ δʼ αὐτῇ ἐπιμελείᾳ καὶ τρεφόμενον ὑπʼ αὐτῶν παραδίδοσθαι· ὥσθʼ οἱ Κουρῆτες ἤτοι διὰ τὸ νέοι καὶ κόροι ὄντες ὑπουργεῖν ἢ διὰ τὸ κουροτροφεῖν τὸν Δία (λέγεται γὰρ ἀμφοτέρως) ταύτης ἠξιώθησαν τῆς προσηγορίας, οἱονεὶ Σάτυροί τινες ὄντες περὶ τὸν Δία.
      tēî d autēî epimeleíāi kaì trephómenon hup autôn paradídosthai; hṓsth hoi Kourêtes ḗtoi dià tò néoi kaì kóroi óntes hupourgeîn ḕ dià tò kourotropheîn tòn Día (légetai gàr amphotérōs) taútēs ēxiṓthēsan tês prosēgorías, hoioneì Sáturoí tines óntes perì tòn Día.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 10.3.19:
      ἐν δὲ τοῖς Κρητικοῖς λόγοις οἱ Κουρῆτες Διὸς τροφεῖς λέγονται καὶ φύλακες, εἰς Κρήτην ἐκ Φρυγίας μεταπεμφθέντες ὑπὸ τῆς Ῥέας· οἱ δὲ Τελχίνων ἐν Ῥόδῳ ἐννέα ὄντων τοὺς Ῥέᾳ συνακολουθήσαντας εἰς Κρήτην καὶ τὸν Δία κουροτροφήσαντας Κουρῆτας ὀνομασθῆναι· Κύρβαντα δὲ τούτων ἑταῖρον Ἱεραπύτνης ὄντα κτίστην παρὰ τοῖς Ῥοδίοις παρασχεῖν πρόφασιν τοῖς Πρασίοις ὥστε λέγειν, ὡς εἶεν Κορύβαντες δαίμονές τινες Ἀθηνᾶς καὶ Ἡλίου παῖδες
      en dè toîs Krētikoîs lógois hoi Kourêtes Diòs tropheîs légontai kaì phúlakes, eis Krḗtēn ek Phrugías metapemphthéntes hupò tês Rhéas; hoi dè Telkhínōn en Rhódōi ennéa óntōn toùs Rhéāi sunakolouthḗsantas eis Krḗtēn kaì tòn Día kourotrophḗsantas Kourêtas onomasthênai; Kúrbanta dè toútōn hetaîron Hierapútnēs ónta ktístēn parà toîs Rhodíois paraskheîn próphasin toîs Prasíois hṓste légein, hōs eîen Korúbantes daímonés tines Athēnâs kaì Hēlíou paîdes
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: κουροτροφέω, κουροτροφέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κουροτροφέω κουροτροφέεις κουροτροφέει κουροτροφέετον κουροτροφέετον κουροτροφέομεν κουροτροφέετε κουροτροφέουσῐ(ν)
subjunctive κουροτροφέω κουροτροφέῃς κουροτροφέῃ κουροτροφέητον κουροτροφέητον κουροτροφέωμεν κουροτροφέητε κουροτροφέωσῐ(ν)
optative κουροτροφέοιμῐ κουροτροφέοις κουροτροφέοι κουροτροφέοιτον κουροτροφεοίτην κουροτροφέοιμεν κουροτροφέοιτε κουροτροφέοιεν
imperative   κουροτρόφεε κουροτροφεέτω κουροτροφέετον κουροτροφεέτων   κουροτροφέετε κουροτροφεόντων
middle/
passive 		indicative κουροτροφέομαι κουροτροφέῃ / κουροτροφέει κουροτροφέεται κουροτροφέεσθον κουροτροφέεσθον κουροτροφεόμεθᾰ κουροτροφέεσθε κουροτροφέονται
subjunctive κουροτροφέωμαι κουροτροφέῃ κουροτροφέηται κουροτροφέησθον κουροτροφέησθον κουροτροφεώμεθᾰ κουροτροφέησθε κουροτροφέωνται
optative κουροτροφεοίμην κουροτροφέοιο κουροτροφέοιτο κουροτροφέοισθον κουροτροφεοίσθην κουροτροφεοίμεθᾰ κουροτροφέοισθε κουροτροφέοιντο
imperative   κουροτροφέου κουροτροφεέσθω κουροτροφέεσθον κουροτροφεέσθων   κουροτροφέεσθε κουροτροφεέσθων
active middle/passive
infinitive κουροτροφέειν κουροτροφέεσθαι
participle m κουροτροφέων κουροτροφεόμενος
f κουροτροφέουσᾰ κουροτροφεομένη
n κουροτροφέον κουροτροφεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κουροτροφῶ, κουροτροφοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κουροτροφῶ κουροτροφεῖς κουροτροφεῖ κουροτροφεῖτον κουροτροφεῖτον κουροτροφοῦμεν κουροτροφεῖτε κουροτροφοῦσῐ(ν)
subjunctive κουροτροφῶ κουροτροφῇς κουροτροφῇ κουροτροφῆτον κουροτροφῆτον κουροτροφῶμεν κουροτροφῆτε κουροτροφῶσῐ(ν)
optative κουροτροφοίην / κουροτροφοῖμῐ κουροτροφοίης / κουροτροφοῖς κουροτροφοίη / κουροτροφοῖ κουροτροφοῖτον / κουροτροφοίητον κουροτροφοίτην / κουροτροφοιήτην κουροτροφοῖμεν / κουροτροφοίημεν κουροτροφοῖτε / κουροτροφοίητε κουροτροφοῖεν / κουροτροφοίησᾰν
imperative   κουροτρόφει κουροτροφείτω κουροτροφεῖτον κουροτροφείτων   κουροτροφεῖτε κουροτροφούντων
middle/
passive 		indicative κουροτροφοῦμαι κουροτροφεῖ,
κουροτροφῇ 		κουροτροφεῖται κουροτροφεῖσθον κουροτροφεῖσθον κουροτροφούμεθᾰ κουροτροφεῖσθε κουροτροφοῦνται
subjunctive κουροτροφῶμαι κουροτροφῇ κουροτροφῆται κουροτροφῆσθον κουροτροφῆσθον κουροτροφώμεθᾰ κουροτροφῆσθε κουροτροφῶνται
optative κουροτροφοίμην κουροτροφοῖο κουροτροφοῖτο κουροτροφοῖσθον κουροτροφοίσθην κουροτροφοίμεθᾰ κουροτροφοῖσθε κουροτροφοῖντο
imperative   κουροτροφοῦ κουροτροφείσθω κουροτροφεῖσθον κουροτροφείσθων   κουροτροφεῖσθε κουροτροφείσθων
active middle/passive
infinitive κουροτροφεῖν κουροτροφεῖσθαι
participle m κουροτροφῶν κουροτροφούμενος
f κουροτροφοῦσᾰ κουροτροφουμένη
n κουροτροφοῦν κουροτροφούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκουροτρόφεον, ἐκουροτροφεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκουροτρόφεον ἐκουροτρόφεες ἐκουροτρόφεε(ν) ἐκουροτροφέετον ἐκουροτροφεέτην ἐκουροτροφέομεν ἐκουροτροφέετε ἐκουροτρόφεον
middle/
passive 		indicative ἐκουροτροφεόμην ἐκουροτροφέου ἐκουροτροφέετο ἐκουροτροφέεσθον ἐκουροτροφεέσθην ἐκουροτροφεόμεθᾰ ἐκουροτροφέεσθε ἐκουροτροφέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκουροτρόφουν, ἐκουροτροφούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκουροτρόφουν ἐκουροτρόφεις ἐκουροτρόφει ἐκουροτροφεῖτον ἐκουροτροφείτην ἐκουροτροφοῦμεν ἐκουροτροφεῖτε ἐκουροτρόφουν
middle/
passive 		indicative ἐκουροτροφούμην ἐκουροτροφοῦ ἐκουροτροφεῖτο ἐκουροτροφεῖσθον ἐκουροτροφείσθην ἐκουροτροφούμεθᾰ ἐκουροτροφεῖσθε ἐκουροτροφοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κουροτροφήσω, κουροτροφήσομαι, κουροτροφηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κουροτροφήσω κουροτροφήσεις κουροτροφήσει κουροτροφήσετον κουροτροφήσετον κουροτροφήσομεν κουροτροφήσετε κουροτροφήσουσῐ(ν)
optative κουροτροφήσοιμῐ κουροτροφήσοις κουροτροφήσοι κουροτροφήσοιτον κουροτροφησοίτην κουροτροφήσοιμεν κουροτροφήσοιτε κουροτροφήσοιεν
middle indicative κουροτροφήσομαι κουροτροφήσῃ / κουροτροφήσει κουροτροφήσεται κουροτροφήσεσθον κουροτροφήσεσθον κουροτροφησόμεθᾰ κουροτροφήσεσθε κουροτροφήσονται
optative κουροτροφησοίμην κουροτροφήσοιο κουροτροφήσοιτο κουροτροφήσοισθον κουροτροφησοίσθην κουροτροφησοίμεθᾰ κουροτροφήσοισθε κουροτροφήσοιντο
passive indicative κουροτροφηθήσομαι κουροτροφηθήσῃ κουροτροφηθήσεται κουροτροφηθήσεσθον κουροτροφηθήσεσθον κουροτροφηθησόμεθᾰ κουροτροφηθήσεσθε κουροτροφηθήσονται
optative κουροτροφηθησοίμην κουροτροφηθήσοιο κουροτροφηθήσοιτο κουροτροφηθήσοισθον κουροτροφηθησοίσθην κουροτροφηθησοίμεθᾰ κουροτροφηθήσοισθε κουροτροφηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κουροτροφήσειν κουροτροφήσεσθαι κουροτροφηθήσεσθαι
participle m κουροτροφήσων κουροτροφησόμενος κουροτροφηθησόμενος
f κουροτροφήσουσᾰ κουροτροφησομένη κουροτροφηθησομένη
n κουροτροφῆσον κουροτροφησόμενον κουροτροφηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκουροτρόφησᾰ, ἐκουροτροφησᾰ́μην, ἐκουροτροφήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκουροτρόφησᾰ ἐκουροτρόφησᾰς ἐκουροτρόφησε(ν) ἐκουροτροφήσᾰτον ἐκουροτροφησᾰ́την ἐκουροτροφήσᾰμεν ἐκουροτροφήσᾰτε ἐκουροτρόφησᾰν
subjunctive κουροτροφήσω κουροτροφήσῃς κουροτροφήσῃ κουροτροφήσητον κουροτροφήσητον κουροτροφήσωμεν κουροτροφήσητε κουροτροφήσωσῐ(ν)
optative κουροτροφήσαιμῐ κουροτροφήσειᾰς / κουροτροφήσαις κουροτροφήσειε(ν) / κουροτροφήσαι κουροτροφήσαιτον κουροτροφησαίτην κουροτροφήσαιμεν κουροτροφήσαιτε κουροτροφήσειᾰν / κουροτροφήσαιεν
imperative   κουροτρόφησον κουροτροφησᾰ́τω κουροτροφήσᾰτον κουροτροφησᾰ́των   κουροτροφήσᾰτε κουροτροφησᾰ́ντων
middle indicative ἐκουροτροφησᾰ́μην ἐκουροτροφήσω ἐκουροτροφήσᾰτο ἐκουροτροφήσᾰσθον ἐκουροτροφησᾰ́σθην ἐκουροτροφησᾰ́μεθᾰ ἐκουροτροφήσᾰσθε ἐκουροτροφήσᾰντο
subjunctive κουροτροφήσωμαι κουροτροφήσῃ κουροτροφήσηται κουροτροφήσησθον κουροτροφήσησθον κουροτροφησώμεθᾰ κουροτροφήσησθε κουροτροφήσωνται
optative κουροτροφησαίμην κουροτροφήσαιο κουροτροφήσαιτο κουροτροφήσαισθον κουροτροφησαίσθην κουροτροφησαίμεθᾰ κουροτροφήσαισθε κουροτροφήσαιντο
imperative   κουροτρόφησαι κουροτροφησᾰ́σθω κουροτροφήσᾰσθον κουροτροφησᾰ́σθων   κουροτροφήσᾰσθε κουροτροφησᾰ́σθων
passive indicative ἐκουροτροφήθην ἐκουροτροφήθης ἐκουροτροφήθη ἐκουροτροφήθητον ἐκουροτροφηθήτην ἐκουροτροφήθημεν ἐκουροτροφήθητε ἐκουροτροφήθησᾰν
subjunctive κουροτροφηθῶ κουροτροφηθῇς κουροτροφηθῇ κουροτροφηθῆτον κουροτροφηθῆτον κουροτροφηθῶμεν κουροτροφηθῆτε κουροτροφηθῶσῐ(ν)
optative κουροτροφηθείην κουροτροφηθείης κουροτροφηθείη κουροτροφηθεῖτον / κουροτροφηθείητον κουροτροφηθείτην / κουροτροφηθειήτην κουροτροφηθεῖμεν / κουροτροφηθείημεν κουροτροφηθεῖτε / κουροτροφηθείητε κουροτροφηθεῖεν / κουροτροφηθείησᾰν
imperative   κουροτροφήθητῐ κουροτροφηθήτω κουροτροφήθητον κουροτροφηθήτων   κουροτροφήθητε κουροτροφηθέντων
active middle passive
infinitive κουροτροφῆσαι κουροτροφήσᾰσθαι κουροτροφηθῆναι
participle m κουροτροφήσᾱς κουροτροφησᾰ́μενος κουροτροφηθείς
f κουροτροφήσᾱσᾰ κουροτροφησᾰμένη κουροτροφηθεῖσᾰ
n κουροτροφῆσᾰν κουροτροφησᾰ́μενον κουροτροφηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκουροτρόφηκᾰ, κεκουροτρόφημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκουροτρόφηκᾰ κεκουροτρόφηκᾰς κεκουροτρόφηκε(ν) κεκουροτροφήκᾰτον κεκουροτροφήκᾰτον κεκουροτροφήκᾰμεν κεκουροτροφήκᾰτε κεκουροτροφήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκουροτροφήκω κεκουροτροφήκῃς κεκουροτροφήκῃ κεκουροτροφήκητον κεκουροτροφήκητον κεκουροτροφήκωμεν κεκουροτροφήκητε κεκουροτροφήκωσῐ(ν)
optative κεκουροτροφήκοιμῐ / κεκουροτροφηκοίην κεκουροτροφήκοις / κεκουροτροφηκοίης κεκουροτροφήκοι / κεκουροτροφηκοίη κεκουροτροφήκοιτον κεκουροτροφηκοίτην κεκουροτροφήκοιμεν κεκουροτροφήκοιτε κεκουροτροφήκοιεν
imperative   κεκουροτρόφηκε κεκουροτροφηκέτω κεκουροτροφήκετον κεκουροτροφηκέτων   κεκουροτροφήκετε κεκουροτροφηκόντων
middle/
passive 		indicative κεκουροτρόφημαι κεκουροτρόφησαι κεκουροτρόφηται κεκουροτρόφησθον κεκουροτρόφησθον κεκουροτροφήμεθᾰ κεκουροτρόφησθε κεκουροτρόφηνται
subjunctive κεκουροτροφημένος ὦ κεκουροτροφημένος ᾖς κεκουροτροφημένος ᾖ κεκουροτροφημένω ἦτον κεκουροτροφημένω ἦτον κεκουροτροφημένοι ὦμεν κεκουροτροφημένοι ἦτε κεκουροτροφημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκουροτροφημένος εἴην κεκουροτροφημένος εἴης κεκουροτροφημένος εἴη κεκουροτροφημένω εἴητον / εἶτον κεκουροτροφημένω εἰήτην / εἴτην κεκουροτροφημένοι εἴημεν / εἶμεν κεκουροτροφημένοι εἴητε / εἶτε κεκουροτροφημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κεκουροτρόφησο κεκουροτροφήσθω κεκουροτρόφησθον κεκουροτροφήσθων   κεκουροτρόφησθε κεκουροτροφήσθων
active middle/passive
infinitive κεκουροτροφηκέναι κεκουροτροφῆσθαι
participle m κεκουροτροφηκώς κεκουροτροφημένος
f κεκουροτροφηκυῖᾰ κεκουροτροφημένη
n κεκουροτροφηκός κεκουροτροφημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκουροτροφήκειν / ἐκεκουροτροφήκη, ἐκεκουροτροφήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκουροτροφήκειν / ἐκεκουροτροφήκη ἐκεκουροτροφήκεις / ἐκεκουροτροφήκης ἐκεκουροτροφήκει(ν) ἐκεκουροτροφήκετον ἐκεκουροτροφηκέτην ἐκεκουροτροφήκεμεν ἐκεκουροτροφήκετε ἐκεκουροτροφήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκουροτροφήμην ἐκεκουροτρόφησο ἐκεκουροτρόφητο ἐκεκουροτρόφησθον ἐκεκουροτροφήσθην ἐκεκουροτροφήμεθᾰ ἐκεκουροτρόφησθε ἐκεκουροτρόφηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.