κουφίζω
Ancient Greek
Etymology
From κοῦφος (koûphos) + -ίζω (-ízō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kuː.pʰíz.dɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kuˈpʰi.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /kuˈɸi.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /kuˈfi.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /kuˈfi.zo/
Verb
κουφίζω • (kouphízō)
- (intransitive) to be light, of low weight
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 464-465:
- νειὸν δὲ σπείρειν ἔτι κουφίζουσαν ἄρουραν· νειὸς ἀλεξιάρη παίδων εὐκηλήτειρα.
- neiòn dè speírein éti kouphízousan árouran; neiòs alexiárē paídōn eukēlḗteira.
- (please add an English translation of this quotation)
- νειὸν δὲ σπείρειν ἔτι κουφίζουσαν ἄρουραν· νειὸς ἀλεξιάρη παίδων εὐκηλήτειρα.
- (intransitive, of pain) to be lightened, alleviated, reduced, assuaged
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates of Kos, Aphorismi 2.27:
- τοῖσι μὴ κατὰ λόγον κουφίζουσιν οὐ δεῖ πιστεύειν, οὐδὲ φοβέεσθαι λίην τὰ μοχθηρὰ γινόμενα παραλόγως: τὰ γὰρ πολλὰ τῶν τοιουτέων ἐστὶν ἀβέβαια, καὶ οὐ πάνυ τι διαμένειν, οὐδὲ χρονίζειν εἴωθεν.
- toîsi mḕ katà lógon kouphízousin ou deî pisteúein, oudè phobéesthai líēn tà mokhthērà ginómena paralógōs: tà gàr pollà tôn toioutéōn estìn abébaia, kaì ou pánu ti diaménein, oudè khronízein eíōthen.
- (please add an English translation of this quotation)
- τοῖσι μὴ κατὰ λόγον κουφίζουσιν οὐ δεῖ πιστεύειν, οὐδὲ φοβέεσθαι λίην τὰ μοχθηρὰ γινόμενα παραλόγως: τὰ γὰρ πολλὰ τῶν τοιουτέων ἐστὶν ἀβέβαια, καὶ οὐ πάνυ τι διαμένειν, οὐδὲ χρονίζειν εἴωθεν.
- (transitive) to make light
- (transitive) to lift, elevate, raise
- 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, Birds 1760-1763:
- χεῖρα καὶ πτερῶν ἐμῶν λαβοῦσα συγχόρευσον· αἴρων δὲ κουφιῶ σʼ ἐγώ.
- kheîra kaì pterôn emôn laboûsa sunkhóreuson; aírōn dè kouphiô s egṓ.
- (please add an English translation of this quotation)
- χεῖρα καὶ πτερῶν ἐμῶν λαβοῦσα συγχόρευσον· αἴρων δὲ κουφιῶ σʼ ἐγώ.
- (transitive, with genitive) to lighten of, relieve of
- 200 BCE – 118 BCE, Polybius, Histories 20.5.11:
- ἐπελθούσης μετ᾽ ὀλίγον τῆς πλήμης καὶ κουφισθεισῶν τῶν νεῶν, τῷ μὲν Νέωνι μεγάλην εἶχε χάριν ἐπὶ τῷ μὴ συνεπιτεθεῖσθαι σφίσι κατὰ τὴν περιπέτειαν, αὐτὸς δὲ τὸν προκείμενον ἐτέλει πλοῦν εἰς τὴν Ἀσίαν.
- epelthoúsēs met’ olígon tês plḗmēs kaì kouphistheisôn tôn neôn, tōî mèn Néōni megálēn eîkhe khárin epì tōî mḕ sunepitetheîsthai sphísi katà tḕn peripéteian, autòs dè tòn prokeímenon etélei ploûn eis tḕn Asían.
- (please add an English translation of this quotation)
- ἐπελθούσης μετ᾽ ὀλίγον τῆς πλήμης καὶ κουφισθεισῶν τῶν νεῶν, τῷ μὲν Νέωνι μεγάλην εἶχε χάριν ἐπὶ τῷ μὴ συνεπιτεθεῖσθαι σφίσι κατὰ τὴν περιπέτειαν, αὐτὸς δὲ τὸν προκείμενον ἐτέλει πλοῦν εἰς τὴν Ἀσίαν.
- (transitive) to relieve, alleviate, assuage
- POxy. 126.8:
- θελήσῃ ἡ σὴ αἰδεσιμότης ἐκ τῶν ἀποκειμ[έ]νων π[α]ρʼ αὐτ[ῇ δ]ημοσίων πτυκτῶν βαρέσαι τὸ ἐμὸν ὄνομα καὶ κουφίσαι τὸ ὄνομα τοῦ αὐτοῦ μου σοφωτάτου πατρὸς Ἰ(*)ωάν’νου καθʼ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀπὸ ἐμβ[ο]λῆς καὶ χρυσικῶν τῆς σὺν θεῷ εἰσ[ιο]ύσης ἕκτης ἐπινεμήσεω
- thelḗsēi hē sḕ aidesimótēs ek tôn apokeim[é]nōn p[a]r aut[ēî d]ēmosíōn ptuktôn barésai tò emòn ónoma kaì kouphísai tò ónoma toû autoû mou sophōtátou patròs I(*)ōán’nou kath hékaston eniautòn apò emb[o]lês kaì khrusikôn tês sùn theōî eis[io]úsēs héktēs epinemḗseō
- (please add an English translation of this quotation)
- θελήσῃ ἡ σὴ αἰδεσιμότης ἐκ τῶν ἀποκειμ[έ]νων π[α]ρʼ αὐτ[ῇ δ]ημοσίων πτυκτῶν βαρέσαι τὸ ἐμὸν ὄνομα καὶ κουφίσαι τὸ ὄνομα τοῦ αὐτοῦ μου σοφωτάτου πατρὸς Ἰ(*)ωάν’νου καθʼ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀπὸ ἐμβ[ο]λῆς καὶ χρυσικῶν τῆς σὺν θεῷ εἰσ[ιο]ύσης ἕκτης ἐπινεμήσεω
- (transitive) to lift, elevate, raise
Conjugation
Present: κουφῐ́ζω, κουφῐ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κουφῐ́ζω | κουφῐ́ζεις | κουφῐ́ζει | κουφῐ́ζετον | κουφῐ́ζετον | κουφῐ́ζομεν | κουφῐ́ζετε | κουφῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κουφῐ́ζω | κουφῐ́ζῃς | κουφῐ́ζῃ | κουφῐ́ζητον | κουφῐ́ζητον | κουφῐ́ζωμεν | κουφῐ́ζητε | κουφῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | κουφῐ́ζοιμῐ | κουφῐ́ζοις | κουφῐ́ζοι | κουφῐ́ζοιτον | κουφῐζοίτην | κουφῐ́ζοιμεν | κουφῐ́ζοιτε | κουφῐ́ζοιεν | |||||
| imperative | κούφῐζε | κουφῐζέτω | κουφῐ́ζετον | κουφῐζέτων | κουφῐ́ζετε | κουφῐζόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κουφῐ́ζομαι | κουφῐ́ζῃ / κουφῐ́ζει | κουφῐ́ζεται | κουφῐ́ζεσθον | κουφῐ́ζεσθον | κουφῐζόμεθᾰ | κουφῐ́ζεσθε | κουφῐ́ζονται | ||||
| subjunctive | κουφῐ́ζωμαι | κουφῐ́ζῃ | κουφῐ́ζηται | κουφῐ́ζησθον | κουφῐ́ζησθον | κουφῐζώμεθᾰ | κουφῐ́ζησθε | κουφῐ́ζωνται | |||||
| optative | κουφῐζοίμην | κουφῐ́ζοιο | κουφῐ́ζοιτο | κουφῐ́ζοισθον | κουφῐζοίσθην | κουφῐζοίμεθᾰ | κουφῐ́ζοισθε | κουφῐ́ζοιντο | |||||
| imperative | κουφῐ́ζου | κουφῐζέσθω | κουφῐ́ζεσθον | κουφῐζέσθων | κουφῐ́ζεσθε | κουφῐζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κουφῐ́ζειν | κουφῐ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | κουφῐ́ζων | κουφῐζόμενος | ||||||||||
| f | κουφῐ́ζουσᾰ | κουφῐζομένη | |||||||||||
| n | κουφῐ́ζον | κουφῐζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐκούφῐζον, ἐκουφῐζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκούφῐζον | ἐκούφῐζες | ἐκούφῐζε(ν) | ἐκουφῐ́ζετον | ἐκουφῐζέτην | ἐκουφῐ́ζομεν | ἐκουφῐ́ζετε | ἐκούφῐζον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκουφῐζόμην | ἐκουφῐ́ζου | ἐκουφῐ́ζετο | ἐκουφῐ́ζεσθον | ἐκουφῐζέσθην | ἐκουφῐζόμεθᾰ | ἐκουφῐ́ζεσθε | ἐκουφῐ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: κουφῐέω, κουφῐέομαι, κουφῐσθήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κουφῐέω | κουφῐέεις | κουφῐέει | κουφῐέετον | κουφῐέετον | κουφῐέομεν | κουφῐέετε | κουφῐέουσῐ(ν) | ||||
| optative | κουφῐέοιμῐ | κουφῐέοις | κουφῐέοι | κουφῐέοιτον | κουφῐεοίτην | κουφῐέοιμεν | κουφῐέοιτε | κουφῐέοιεν | |||||
| middle | indicative | κουφῐέομαι | κουφῐέῃ / κουφῐέει | κουφῐέεται | κουφῐέεσθον | κουφῐέεσθον | κουφῐεόμεθᾰ | κουφῐέεσθε | κουφῐέονται | ||||
| optative | κουφῐεοίμην | κουφῐέοιο | κουφῐέοιτο | κουφῐέοισθον | κουφῐεοίσθην | κουφῐεοίμεθᾰ | κουφῐέοισθε | κουφῐέοιντο | |||||
| passive | indicative | κουφῐσθήσομαι | κουφῐσθήσῃ | κουφῐσθήσεται | κουφῐσθήσεσθον | κουφῐσθήσεσθον | κουφῐσθησόμεθᾰ | κουφῐσθήσεσθε | κουφῐσθήσονται | ||||
| optative | κουφῐσθησοίμην | κουφῐσθήσοιο | κουφῐσθήσοιτο | κουφῐσθήσοισθον | κουφῐσθησοίσθην | κουφῐσθησοίμεθᾰ | κουφῐσθήσοισθε | κουφῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κουφῐέειν | κουφῐέεσθαι | κουφῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | κουφῐέων | κουφῐεόμενος | κουφῐσθησόμενος | |||||||||
| f | κουφῐέουσᾰ | κουφῐεομένη | κουφῐσθησομένη | ||||||||||
| n | κουφῐέον | κουφῐεόμενον | κουφῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: κουφῐῶ, κουφῐοῦμαι, κουφῐσθήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κουφῐῶ | κουφῐεῖς | κουφῐεῖ | κουφῐεῖτον | κουφῐεῖτον | κουφῐοῦμεν | κουφῐεῖτε | κουφῐοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | κουφῐοίην / κουφῐοῖμῐ | κουφῐοίης / κουφῐοῖς | κουφῐοίη / κουφῐοῖ | κουφῐοῖτον / κουφῐοίητον | κουφῐοίτην / κουφῐοιήτην | κουφῐοῖμεν / κουφῐοίημεν | κουφῐοῖτε / κουφῐοίητε | κουφῐοῖεν / κουφῐοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | κουφῐοῦμαι | κουφῐῇ | κουφῐεῖται | κουφῐεῖσθον | κουφῐεῖσθον | κουφῐούμεθᾰ | κουφῐεῖσθε | κουφῐοῦνται | ||||
| optative | κουφῐοίμην | κουφῐοῖο | κουφῐοῖτο | κουφῐοῖσθον | κουφῐοίσθην | κουφῐοίμεθᾰ | κουφῐοῖσθε | κουφῐοῖντο | |||||
| passive | indicative | κουφῐσθήσομαι | κουφῐσθήσῃ | κουφῐσθήσεται | κουφῐσθήσεσθον | κουφῐσθήσεσθον | κουφῐσθησόμεθᾰ | κουφῐσθήσεσθε | κουφῐσθήσονται | ||||
| optative | κουφῐσθησοίμην | κουφῐσθήσοιο | κουφῐσθήσοιτο | κουφῐσθήσοισθον | κουφῐσθησοίσθην | κουφῐσθησοίμεθᾰ | κουφῐσθήσοισθε | κουφῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κουφῐεῖν | κουφῐεῖσθαι | κουφῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | κουφῐῶν | κουφῐούμενος | κουφῐσθησόμενος | |||||||||
| f | κουφῐοῦσᾰ | κουφῐουμένη | κουφῐσθησομένη | ||||||||||
| n | κουφῐοῦν | κουφῐούμενον | κουφῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐκούφῐσᾰ, ἐκουφῐσᾰ́μην, ἐκουφῐ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκούφῐσᾰ | ἐκούφῐσᾰς | ἐκούφῐσε(ν) | ἐκουφῐ́σᾰτον | ἐκουφῐσᾰ́την | ἐκουφῐ́σᾰμεν | ἐκουφῐ́σᾰτε | ἐκούφῐσᾰν | ||||
| subjunctive | κουφῐ́σω | κουφῐ́σῃς | κουφῐ́σῃ | κουφῐ́σητον | κουφῐ́σητον | κουφῐ́σωμεν | κουφῐ́σητε | κουφῐ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | κουφῐ́σαιμῐ | κουφῐ́σειᾰς / κουφῐ́σαις | κουφῐ́σειε(ν) / κουφῐ́σαι | κουφῐ́σαιτον | κουφῐσαίτην | κουφῐ́σαιμεν | κουφῐ́σαιτε | κουφῐ́σειᾰν / κουφῐ́σαιεν | |||||
| imperative | κούφῐσον | κουφῐσᾰ́τω | κουφῐ́σᾰτον | κουφῐσᾰ́των | κουφῐ́σᾰτε | κουφῐσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐκουφῐσᾰ́μην | ἐκουφῐ́σω | ἐκουφῐ́σᾰτο | ἐκουφῐ́σᾰσθον | ἐκουφῐσᾰ́σθην | ἐκουφῐσᾰ́μεθᾰ | ἐκουφῐ́σᾰσθε | ἐκουφῐ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | κουφῐ́σωμαι | κουφῐ́σῃ | κουφῐ́σηται | κουφῐ́σησθον | κουφῐ́σησθον | κουφῐσώμεθᾰ | κουφῐ́σησθε | κουφῐ́σωνται | |||||
| optative | κουφῐσαίμην | κουφῐ́σαιο | κουφῐ́σαιτο | κουφῐ́σαισθον | κουφῐσαίσθην | κουφῐσαίμεθᾰ | κουφῐ́σαισθε | κουφῐ́σαιντο | |||||
| imperative | κούφῐσαι | κουφῐσᾰ́σθω | κουφῐ́σᾰσθον | κουφῐσᾰ́σθων | κουφῐ́σᾰσθε | κουφῐσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐκουφῐ́σθην | ἐκουφῐ́σθης | ἐκουφῐ́σθη | ἐκουφῐ́σθητον | ἐκουφῐσθήτην | ἐκουφῐ́σθημεν | ἐκουφῐ́σθητε | ἐκουφῐ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | κουφῐσθῶ | κουφῐσθῇς | κουφῐσθῇ | κουφῐσθῆτον | κουφῐσθῆτον | κουφῐσθῶμεν | κουφῐσθῆτε | κουφῐσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | κουφῐσθείην | κουφῐσθείης | κουφῐσθείη | κουφῐσθεῖτον / κουφῐσθείητον | κουφῐσθείτην / κουφῐσθειήτην | κουφῐσθεῖμεν / κουφῐσθείημεν | κουφῐσθεῖτε / κουφῐσθείητε | κουφῐσθεῖεν / κουφῐσθείησᾰν | |||||
| imperative | κουφῐ́σθητῐ | κουφῐσθήτω | κουφῐ́σθητον | κουφῐσθήτων | κουφῐ́σθητε | κουφῐσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κουφῐ́σαι | κουφῐ́σᾰσθαι | κουφῐσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | κουφῐ́σᾱς | κουφῐσᾰ́μενος | κουφῐσθείς | |||||||||
| f | κουφῐ́σᾱσᾰ | κουφῐσᾰμένη | κουφῐσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | κουφῐ́σᾰν | κουφῐσᾰ́μενον | κουφῐσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: κεκούφῐκᾰ, κεκούφῐσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεκούφῐκᾰ | κεκούφῐκᾰς | κεκούφῐκε(ν) | κεκουφῐ́κᾰτον | κεκουφῐ́κᾰτον | κεκουφῐ́κᾰμεν | κεκουφῐ́κᾰτε | κεκουφῐ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεκουφῐ́κω | κεκουφῐ́κῃς | κεκουφῐ́κῃ | κεκουφῐ́κητον | κεκουφῐ́κητον | κεκουφῐ́κωμεν | κεκουφῐ́κητε | κεκουφῐ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκουφῐ́κοιμῐ / κεκουφῐκοίην | κεκουφῐ́κοις / κεκουφῐκοίης | κεκουφῐ́κοι / κεκουφῐκοίη | κεκουφῐ́κοιτον | κεκουφῐκοίτην | κεκουφῐ́κοιμεν | κεκουφῐ́κοιτε | κεκουφῐ́κοιεν | |||||
| imperative | κεκούφῐκε | κεκουφῐκέτω | κεκουφῐ́κετον | κεκουφῐκέτων | κεκουφῐ́κετε | κεκουφῐκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κεκούφῐσμαι | κεκούφῐσαι | κεκούφῐσται | κεκούφῐσθον | κεκούφῐσθον | κεκουφῐ́σμεθᾰ | κεκούφῐσθε | κεκουφῐ́δᾰται | ||||
| subjunctive | κεκουφῐσμένος ὦ | κεκουφῐσμένος ᾖς | κεκουφῐσμένος ᾖ | κεκουφῐσμένω ἦτον | κεκουφῐσμένω ἦτον | κεκουφῐσμένοι ὦμεν | κεκουφῐσμένοι ἦτε | κεκουφῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκουφῐσμένος εἴην | κεκουφῐσμένος εἴης | κεκουφῐσμένος εἴη | κεκουφῐσμένω εἴητον / εἶτον | κεκουφῐσμένω εἰήτην / εἴτην | κεκουφῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν | κεκουφῐσμένοι εἴητε / εἶτε | κεκουφῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | κεκούφῐσο | κεκουφῐ́σθω | κεκούφῐσθον | κεκουφῐ́σθων | κεκούφῐσθε | κεκουφῐ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεκουφῐκέναι | κεκουφῐ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | κεκουφῐκώς | κεκουφῐσμένος | ||||||||||
| f | κεκουφῐκυῖᾰ | κεκουφῐσμένη | |||||||||||
| n | κεκουφῐκός | κεκουφῐσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐκεκουφῐ́κειν / ἐκεκουφῐ́κη, ἐκεκουφῐ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκεκουφῐ́κειν / ἐκεκουφῐ́κη | ἐκεκουφῐ́κεις / ἐκεκουφῐ́κης | ἐκεκουφῐ́κει(ν) | ἐκεκουφῐ́κετον | ἐκεκουφῐκέτην | ἐκεκουφῐ́κεμεν | ἐκεκουφῐ́κετε | ἐκεκουφῐ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκεκουφῐ́σμην | ἐκεκούφῐσο | ἐκεκούφῐστο | ἐκεκούφῐσθον | ἐκεκουφῐ́σθην | ἐκεκουφῐ́σμεθᾰ | ἐκεκούφῐσθε | ἐκεκουφῐ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Derived terms
- ἀνακουφίζω (anakouphízō)
- κούφισις (koúphisis)
- κούφισμα (koúphisma)
- κουφισμός (kouphismós)
- κουφιστήρ (kouphistḗr)
- κουφιστικός (kouphistikós)
References
- “κουφίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κουφίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κουφίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- κουφίζω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011