κρίνου

Ancient Greek

Etymology 1

Pronunciation

 

Noun

κρῐ́νου • (krĭ́nou)

  1. genitive singular of κρίνον (krínon)

Etymology 2

Pronunciation

 

Verb

κρῑ́νου • (krī́nou)

  1. second-person singular present mediopassive imperative of κρίνω (krínō)

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkri.nu/

Noun

κρίνου • (krínoum

  1. genitive singular of κρίνος (krínos)

Noun

κρίνου • (krínoun

  1. genitive singular of κρίνο (kríno)