κρατέων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.té.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kraˈte.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kraˈte.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kraˈte.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kraˈte.on/

Participle

κρᾰτέων • (krătéōn) m (feminine κρᾰτέουσᾰ, neuter κρᾰτέον); first/third declension

present active participle uncontracted of κρατέω (kratéō)

Declension

First and third declension of κρᾰτέων; κρᾰτέουσᾰ; κρᾰτέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κρᾰτέων krătéōn	κρᾰτέουσᾰ krătéousă	κρᾰτέον krătéon	κρᾰτέοντε krătéonte	κρᾰτεούσᾱ krăteoúsā	κρᾰτέοντε krătéonte	κρᾰτέοντες krătéontes	κρᾰτέουσαι krătéousai	κρᾰτέοντᾰ krătéontă
Genitive	κρᾰτέοντος krătéontos	κρᾰτεούσης krăteoúsēs	κρᾰτέοντος krătéontos	κρᾰτεόντοιν krăteóntoin	κρᾰτεούσαιν krăteoúsain	κρᾰτεόντοιν krăteóntoin	κρᾰτεόντων krăteóntōn	κρᾰτεουσῶν krăteousôn	κρᾰτεόντων krăteóntōn
Dative	κρᾰτέοντῐ krătéontĭ	κρᾰτεούσῃ krăteoúsēi	κρᾰτέοντῐ krătéontĭ	κρᾰτεόντοιν krăteóntoin	κρᾰτεούσαιν krăteoúsain	κρᾰτεόντοιν krăteóntoin	κρᾰτέουσῐ / κρᾰτέουσῐν krătéousĭ(n)	κρᾰτεούσαις krăteoúsais	κρᾰτέουσῐ / κρᾰτέουσῐν krătéousĭ(n)
Accusative	κρᾰτέοντᾰ krătéontă	κρᾰτέουσᾰν krătéousăn	κρᾰτέον krătéon	κρᾰτέοντε krătéonte	κρᾰτεούσᾱ krăteoúsā	κρᾰτέοντε krătéonte	κρᾰτέοντᾰς krătéontăs	κρᾰτεούσᾱς krăteoúsās	κρᾰτέοντᾰ krătéontă
Vocative	κρᾰτέων krătéōn	κρᾰτέουσᾰ krătéousă	κρᾰτέον krătéon	κρᾰτέοντε krătéonte	κρᾰτεούσᾱ krăteoúsā	κρᾰτέοντε krătéonte	κρᾰτέοντες krătéontes	κρᾰτέουσαι krătéousai	κρᾰτέοντᾰ krătéontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κρᾰτεόντως krăteóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.