κραταιός
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *kret-, the root of κρατερός (kraterós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kra.tai̯.ós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kra.tɛˈos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /kra.tɛˈos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /kra.teˈos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /kra.teˈos/
Adjective
κρᾰταιός • (krătaiós) m (feminine κρᾰταιᾱ́, neuter κρᾰταιόν); first/second declension
- mighty (very strong, possessing might)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | κρᾰταιός krătaiós |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιοί krătaioí |
κρᾰταιαί krătaiaí |
κρᾰταιᾰ́ krătaiắ | |||||
| Genitive | κρᾰταιοῦ krătaioû |
κρᾰταιᾶς krătaiâs |
κρᾰταιοῦ krătaioû |
κρᾰταιοῖν krătaioîn |
κρᾰταιαῖν krătaiaîn |
κρᾰταιοῖν krătaioîn |
κρᾰταιῶν krătaiôn |
κρᾰταιῶν krătaiôn |
κρᾰταιῶν krătaiôn | |||||
| Dative | κρᾰταιῷ krătaiōî |
κρᾰταιᾷ krătaiāî |
κρᾰταιῷ krătaiōî |
κρᾰταιοῖν krătaioîn |
κρᾰταιαῖν krătaiaîn |
κρᾰταιοῖν krătaioîn |
κρᾰταιοῖς krătaioîs |
κρᾰταιαῖς krătaiaîs |
κρᾰταιοῖς krătaioîs | |||||
| Accusative | κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιᾱ́ν krătaiā́n |
κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιούς krătaioús |
κρᾰταιᾱ́ς krătaiā́s |
κρᾰταιᾰ́ krătaiắ | |||||
| Vocative | κρᾰταιέ krătaié |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιοί krătaioí |
κρᾰταιαί krătaiaí |
κρᾰταιᾰ́ krătaiắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| κρᾰταιῶς krătaiôs |
κρᾰταιότερος krătaióteros |
κρᾰταιότᾰτος krătaiótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | κρᾰταιός krătaiós |
κρᾰταιή krătaiḗ |
κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιοί krătaioí |
κρᾰταιαί krătaiaí |
κρᾰταιᾰ́ krătaiắ | |||||
| Genitive | κρᾰταιοῦ / κρᾰταιοῖο / κρᾰταιόο krătaioû / krătaioîo / krătaióo |
κρᾰταιῆς krătaiês |
κρᾰταιοῦ / κρᾰταιοῖο / κρᾰταιόο krătaioû / krătaioîo / krătaióo |
κρᾰταιοῖν / κρᾰταιοῖῐν krătaioî(ĭ)n |
κρᾰταιαῖν / κρᾰταιαῖῐν / κρᾰταιῇῐν krătaiaî(ĭ)n / krătaiēîĭn |
κρᾰταιοῖν / κρᾰταιοῖῐν krătaioî(ĭ)n |
κρᾰταιῶν krătaiôn |
κρᾰταιᾱ́ων / κρᾰταιέ͜ων / κρᾰταιῶν krătaiā́ōn / krătaié͜ōn / krătaiôn |
κρᾰταιῶν krătaiôn | |||||
| Dative | κρᾰταιῷ krătaiōî |
κρᾰταιῇ krătaiēî |
κρᾰταιῷ krătaiōî |
κρᾰταιοῖν / κρᾰταιοῖῐν krătaioî(ĭ)n |
κρᾰταιαῖν / κρᾰταιαῖῐν / κρᾰταιῇῐν krătaiaî(ĭ)n / krătaiēîĭn |
κρᾰταιοῖν / κρᾰταιοῖῐν krătaioî(ĭ)n |
κρᾰταιοῖς / κρᾰταιοῖσῐ / κρᾰταιοῖσῐν krătaioîs / krătaioîsĭ(n) |
κρᾰταιῇς / κρᾰταιῇσῐ / κρᾰταιῇσῐν / κρᾰταιαῖς krătaiēîs / krătaiēîsĭ(n) / krătaiaîs |
κρᾰταιοῖς / κρᾰταιοῖσῐ / κρᾰταιοῖσῐν krătaioîs / krătaioîsĭ(n) | |||||
| Accusative | κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιήν krătaiḗn |
κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιούς krătaioús |
κρᾰταιᾱ́ς krătaiā́s |
κρᾰταιᾰ́ krătaiắ | |||||
| Vocative | κρᾰταιέ krătaié |
κρᾰταιή krătaiḗ |
κρᾰταιόν krătaión |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιᾱ́ krătaiā́ |
κρᾰταιώ krătaiṓ |
κρᾰταιοί krătaioí |
κρᾰταιαί krătaiaí |
κρᾰταιᾰ́ krătaiắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| κρᾰταιῶς krătaiôs |
κρᾰταιότερος krătaióteros |
κρᾰταιότᾰτος krătaiótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → Greek: κραταιός (krataiós) (learned)
Further reading
- “κραταιός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- κραταιός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- κραταιός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “κραταιός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κραταιός”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G2900 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek κραταιός (krataiós).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /kɾa.teˈos/
- Hyphenation: κρα‧ται‧ός
Adjective
κραταιός • (krataiós) m (feminine κραταιή or κραταιά, neuter κραταιό)
- mighty (very strong, possessing might)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κραταιός (krataiós) | κραταιή (krataií) κραταιά (krataiá) |
κραταιό (krataió) | κραταιοί (krataioí) | κραταιές (krataiés) | κραταιά (krataiá) | |
| genitive | κραταιού (krataioú) | κραταιής (krataiís) κραταιάς (krataiás) |
κραταιού (krataioú) | κραταιών (krataión) | κραταιών (krataión) | κραταιών (krataión) | |
| accusative | κραταιό (krataió) | κραταιή (krataií) κραταιά (krataiá) |
κραταιό (krataió) | κραταιούς (krataioús) | κραταιές (krataiés) | κραταιά (krataiá) | |
| vocative | κραταιέ (krataié) | κραταιή (krataií) κραταιά (krataiá) |
κραταιό (krataió) | κραταιοί (krataioí) | κραταιές (krataiés) | κραταιά (krataiá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κραταιός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κραταιός, etc.)
References
- ^ κραταιός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language