κροκόδιλος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kro.kó.diː.los/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kroˈko.di.los/
- (4th CE Koine) IPA(key): /kroˈko.ði.los/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /kroˈko.ði.los/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /kroˈko.ði.los/
Noun
κροκόδῑλος • (krokódīlos) m (genitive κροκοδῑ́λου); second declension
- (rare) alternative spelling of κροκόδειλος (krokódeilos, “crocodile”)
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κροκόδῑλος ho krokódīlos |
τὼ κροκοδῑ́λω tṑ krokodī́lō |
οἱ κροκόδῑλοι hoi krokódīloi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κροκοδῑ́λου toû krokodī́lou |
τοῖν κροκοδῑ́λοιν toîn krokodī́loin |
τῶν κροκοδῑ́λων tôn krokodī́lōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κροκοδῑ́λῳ tōî krokodī́lōi |
τοῖν κροκοδῑ́λοιν toîn krokodī́loin |
τοῖς κροκοδῑ́λοις toîs krokodī́lois | ||||||||||
| Accusative | τὸν κροκόδῑλον tòn krokódīlon |
τὼ κροκοδῑ́λω tṑ krokodī́lō |
τοὺς κροκοδῑ́λους toùs krokodī́lous | ||||||||||
| Vocative | κροκόδῑλε krokódīle |
κροκοδῑ́λω krokodī́lō |
κροκόδῑλοι krokódīloi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- “κροκόδιλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κροκόδιλος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
Greek
Noun
κροκόδιλος • (krokódilos) m (plural κροκόδιλοι)
- rare spelling of κροκόδειλος (krokódeilos)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κροκόδιλος (krokódilos) | κροκόδιλοι (krokódiloi) |
| genitive | κροκοδίλου (krokodílou) | κροκοδίλων (krokodílon) |
| accusative | κροκόδιλο (krokódilo) | κροκοδίλους (krokodílous) |
| vocative | κροκόδιλε (krokódile) | κροκόδιλοι (krokódiloi) |