κροκόπεπλος

Ancient Greek

Etymology

From κρόκος (krókos, “saffron”) +‎ πέπλος (péplos, “veil, robe”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kro.kó.pe.plos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kroˈko.pe.plos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kroˈko.pe.plos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kroˈko.pe.plos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kroˈko.pe.plos/

Adjective

κροκόπεπλος • (krokópeplos) m or f (neuter κροκόπεπλον); second declension

having a saffron-colored veil or robe

Declension

Second declension of κροκόπεπλος; κροκόπεπλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κροκόπεπλος krokópeplos	κροκόπεπλον krokópeplon	κροκοπέπλω krokopéplō	κροκοπέπλω krokopéplō	κροκόπεπλοι krokópeploi	κροκόπεπλᾰ krokópeplă
Genitive	κροκοπέπλου krokopéplou	κροκοπέπλου krokopéplou	κροκοπέπλοιν krokopéploin	κροκοπέπλοιν krokopéploin	κροκοπέπλων krokopéplōn	κροκοπέπλων krokopéplōn
Dative	κροκοπέπλῳ krokopéplōi	κροκοπέπλῳ krokopéplōi	κροκοπέπλοιν krokopéploin	κροκοπέπλοιν krokopéploin	κροκοπέπλοις krokopéplois	κροκοπέπλοις krokopéplois
Accusative	κροκόπεπλον krokópeplon	κροκόπεπλον krokópeplon	κροκοπέπλω krokopéplō	κροκοπέπλω krokopéplō	κροκοπέπλους krokopéplous	κροκόπεπλᾰ krokópeplă
Vocative	κροκόπεπλε krokópeple	κροκόπεπλον krokópeplon	κροκοπέπλω krokopéplō	κροκοπέπλω krokopéplō	κροκόπεπλοι krokópeploi	κροκόπεπλᾰ krokópeplă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κροκοπέπλως krokopéplōs		κροκοπεπλότερος krokopeplóteros		κροκοπεπλότᾰτος krokopeplótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading