κρυπτέος

Ancient Greek

Etymology

From κρύπτω (krúptō, “hide”) +‎ -τέος (-téos, “a suffix forming masculine verbal adjectives of necessity”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kryp.té.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /krypˈte.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /krypˈte.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /krypˈte.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kripˈte.os/

Adjective

κρυπτέος • (kruptéos) m (feminine κρυπτέᾱ, neuter κρυπτέον); first/second declension

that must hide

Declension

First and second declension of κρῠπτέος; κρῠπτέᾱ; κρῠπτέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κρῠπτέος krŭptéos	κρῠπτέᾱ krŭptéā	κρῠπτέον krŭptéon	κρῠπτέω krŭptéō	κρῠπτέᾱ krŭptéā	κρῠπτέω krŭptéō	κρῠπτέοι krŭptéoi	κρῠπτέαι krŭptéai	κρῠπτέᾰ krŭptéă
Genitive	κρῠπτέου krŭptéou	κρῠπτέᾱς krŭptéās	κρῠπτέου krŭptéou	κρῠπτέοιν krŭptéoin	κρῠπτέαιν krŭptéain	κρῠπτέοιν krŭptéoin	κρῠπτέων krŭptéōn	κρῠπτέων krŭptéōn	κρῠπτέων krŭptéōn
Dative	κρῠπτέῳ krŭptéōi	κρῠπτέᾳ krŭptéāi	κρῠπτέῳ krŭptéōi	κρῠπτέοιν krŭptéoin	κρῠπτέαιν krŭptéain	κρῠπτέοιν krŭptéoin	κρῠπτέοις krŭptéois	κρῠπτέαις krŭptéais	κρῠπτέοις krŭptéois
Accusative	κρῠπτέον krŭptéon	κρῠπτέᾱν krŭptéān	κρῠπτέον krŭptéon	κρῠπτέω krŭptéō	κρῠπτέᾱ krŭptéā	κρῠπτέω krŭptéō	κρῠπτέους krŭptéous	κρῠπτέᾱς krŭptéās	κρῠπτέᾰ krŭptéă
Vocative	κρῠπτέε krŭptée	κρῠπτέᾱ krŭptéā	κρῠπτέον krŭptéon	κρῠπτέω krŭptéō	κρῠπτέᾱ krŭptéā	κρῠπτέω krŭptéō	κρῠπτέοι krŭptéoi	κρῠπτέαι krŭptéai	κρῠπτέᾰ krŭptéă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κρῠπτέως krŭptéōs			κρῠπτεώτερος krŭpteṓteros			κρῠπτεώτᾰτος krŭpteṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.