κρύφω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Noun

κρύφω • (krúphō)

  1. Koine form of κρύπτω (krúptō)

Conjugation

   Present: κρύφω, κρύφομαι (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κρύφω κρύφεις κρύφει κρύφετον κρύφετον κρύφομεν κρύφετε κρύφουσῐ(ν)
subjunctive κρύφω κρύφῃς κρύφῃ κρύφητον κρύφητον κρύφωμεν κρύφητε κρύφωσῐ(ν)
optative κρύφοιμῐ κρύφοις κρύφοι κρύφοιτον κρυφοίτην κρύφοιμεν κρύφοιτε κρύφοιεν
imperative   κρῦφε κρυφέτω κρύφετον κρυφέτων   κρύφετε κρυφόντων
middle/
passive 		indicative κρύφομαι κρύφεαι κρύφεται κρύφεσθον κρύφεσθον κρυφόμεθᾰ κρύφεσθε κρύφονται
subjunctive κρύφωμαι κρύφηαι κρύφηται κρύφησθον κρύφησθον κρυφώμεθᾰ κρύφησθε κρύφωνται
optative κρυφοίμην κρύφοιο κρύφοιτο κρύφοισθον κρυφοίσθην κρυφοίμεθᾰ κρύφοισθε κρύφοιντο
imperative   κρύφεο κρυφέσθω κρύφεσθον κρυφέσθων   κρύφεσθε κρυφέσθων
active middle/passive
infinitive κρύφειν κρύφεσθαι
participle m κρύφων κρυφόμενος
f κρύφουσᾰ κρυφομένη
n κρῦφον κρυφόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἕκρυφον, ἑκρυφόμην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἕκρυφον ἕκρυφες ἕκρυφε(ν) ἑκρύφετον ἑκρυφέτην ἑκρύφομεν ἑκρύφετε ἕκρυφον
middle/
passive 		indicative ἑκρυφόμην ἑκρύφου ἑκρύφετο ἑκρύφεσθον ἑκρυφέσθην ἑκρυφόμεθᾰ ἑκρύφεσθε ἑκρύφοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.