κτείνας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ktěː.naːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkti.nas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkti.nas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkti.nas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkti.nas/

Participle

κτείνᾱς • (kteínās) m (feminine κτείνᾱσᾰ, neuter κτεῖνᾰν); first/second declension

aorist active participle of κτείνω (kteínō)

Declension

First and third declension of κτείνᾱς; κτείνᾱσᾰ; κτεῖνᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κτείνᾱς kteínās	κτείνᾱσᾰ kteínāsă	κτεῖνᾰν kteînăn	κτείνᾰντε kteínănte	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínănte	κτείνᾰντες kteínăntes	κτείνᾱσαι kteínāsai	κτείνᾰντᾰ kteínăntă
Genitive	κτείνᾰντος kteínăntos	κτεινᾱ́σης kteinā́sēs	κτείνᾰντος kteínăntos	κτεινᾰ́ντοιν kteinắntoin	κτεινᾱ́σαιν kteinā́sain	κτεινᾰ́ντοιν kteinắntoin	κτεινᾰ́ντων kteinắntōn	κτεινᾱσῶν kteināsôn	κτεινᾰ́ντων kteinắntōn
Dative	κτείνᾰντῐ kteínăntĭ	κτεινᾱ́σῃ kteinā́sēi	κτείνᾰντῐ kteínăntĭ	κτεινᾰ́ντοιν kteinắntoin	κτεινᾱ́σαιν kteinā́sain	κτεινᾰ́ντοιν kteinắntoin	κτείνᾱσῐ / κτείνᾱσῐν kteínāsĭ(n)	κτεινᾱ́σαις kteinā́sais	κτείνᾱσῐ / κτείνᾱσῐν kteínāsĭ(n)
Accusative	κτείνᾰντᾰ kteínăntă	κτείνᾱσᾰν kteínāsăn	κτεῖνᾰν kteînăn	κτείνᾰντε kteínănte	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínănte	κτείνᾰντᾰς kteínăntăs	κτεινᾱ́σᾱς kteinā́sās	κτείνᾰντᾰ kteínăntă
Vocative	κτείνᾱς kteínās	κτείνᾱσᾰ kteínāsă	κτεῖνᾰν kteînăn	κτείνᾰντε kteínănte	κτεινᾱ́σᾱ kteinā́sā	κτείνᾰντε kteínănte	κτείνᾰντες kteínăntes	κτείνᾱσαι kteínāsai	κτείνᾰντᾰ kteínăntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κτεινᾰ́ντως kteinắntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.