κτενίζω
Ancient Greek
Etymology
From κτείς (kteís, “a comb”) + -ίζω (-ízō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kte.níz.dɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kteˈni.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /kteˈni.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /kteˈni.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /kteˈni.zo/
Verb
κτενίζω • (ktenízō)
- to comb
Inflection
Present: κτενῐ́ζω, κτενῐ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κτενῐ́ζω | κτενῐ́ζεις | κτενῐ́ζει | κτενῐ́ζετον | κτενῐ́ζετον | κτενῐ́ζομεν | κτενῐ́ζετε | κτενῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κτενῐ́ζω | κτενῐ́ζῃς | κτενῐ́ζῃ | κτενῐ́ζητον | κτενῐ́ζητον | κτενῐ́ζωμεν | κτενῐ́ζητε | κτενῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | κτενῐ́ζοιμῐ | κτενῐ́ζοις | κτενῐ́ζοι | κτενῐ́ζοιτον | κτενῐζοίτην | κτενῐ́ζοιμεν | κτενῐ́ζοιτε | κτενῐ́ζοιεν | |||||
| imperative | κτένῐζε | κτενῐζέτω | κτενῐ́ζετον | κτενῐζέτων | κτενῐ́ζετε | κτενῐζόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κτενῐ́ζομαι | κτενῐ́ζῃ, κτενῐ́ζει |
κτενῐ́ζεται | κτενῐ́ζεσθον | κτενῐ́ζεσθον | κτενῐζόμεθᾰ | κτενῐ́ζεσθε | κτενῐ́ζονται | ||||
| subjunctive | κτενῐ́ζωμαι | κτενῐ́ζῃ | κτενῐ́ζηται | κτενῐ́ζησθον | κτενῐ́ζησθον | κτενῐζώμεθᾰ | κτενῐ́ζησθε | κτενῐ́ζωνται | |||||
| optative | κτενῐζοίμην | κτενῐ́ζοιο | κτενῐ́ζοιτο | κτενῐ́ζοισθον | κτενῐζοίσθην | κτενῐζοίμεθᾰ | κτενῐ́ζοισθε | κτενῐ́ζοιντο | |||||
| imperative | κτενῐ́ζου | κτενῐζέσθω | κτενῐ́ζεσθον | κτενῐζέσθων | κτενῐ́ζεσθε | κτενῐζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κτενῐ́ζειν | κτενῐ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | κτενῐ́ζων | κτενῐζόμενος | ||||||||||
| f | κτενῐ́ζουσᾰ | κτενῐζομένη | |||||||||||
| n | κτενῐ́ζον | κτενῐζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐκτένῐζον, ἐκτενῐζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκτένῐζον | ἐκτένῐζες | ἐκτένῐζε(ν) | ἐκτενῐ́ζετον | ἐκτενῐζέτην | ἐκτενῐ́ζομεν | ἐκτενῐ́ζετε | ἐκτένῐζον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκτενῐζόμην | ἐκτενῐ́ζου | ἐκτενῐ́ζετο | ἐκτενῐ́ζεσθον | ἐκτενῐζέσθην | ἐκτενῐζόμεθᾰ | ἐκτενῐ́ζεσθε | ἐκτενῐ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: κτενῐέω, κτενῐέομαι, κτενῐσθήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κτενῐέω | κτενῐέεις | κτενῐέει | κτενῐέετον | κτενῐέετον | κτενῐέομεν | κτενῐέετε | κτενῐέουσῐ(ν) | ||||
| optative | κτενῐέοιμῐ | κτενῐέοις | κτενῐέοι | κτενῐέοιτον | κτενῐεοίτην | κτενῐέοιμεν | κτενῐέοιτε | κτενῐέοιεν | |||||
| middle | indicative | κτενῐέομαι | κτενῐέῃ, κτενῐέει |
κτενῐέεται | κτενῐέεσθον | κτενῐέεσθον | κτενῐεόμεθᾰ | κτενῐέεσθε | κτενῐέονται | ||||
| optative | κτενῐεοίμην | κτενῐέοιο | κτενῐέοιτο | κτενῐέοισθον | κτενῐεοίσθην | κτενῐεοίμεθᾰ | κτενῐέοισθε | κτενῐέοιντο | |||||
| passive | indicative | κτενῐσθήσομαι | κτενῐσθήσῃ | κτενῐσθήσεται | κτενῐσθήσεσθον | κτενῐσθήσεσθον | κτενῐσθησόμεθᾰ | κτενῐσθήσεσθε | κτενῐσθήσονται | ||||
| optative | κτενῐσθησοίμην | κτενῐσθήσοιο | κτενῐσθήσοιτο | κτενῐσθήσοισθον | κτενῐσθησοίσθην | κτενῐσθησοίμεθᾰ | κτενῐσθήσοισθε | κτενῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κτενῐέειν | κτενῐέεσθαι | κτενῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | κτενῐέων | κτενῐεόμενος | κτενῐσθησόμενος | |||||||||
| f | κτενῐέουσᾰ | κτενῐεομένη | κτενῐσθησομένη | ||||||||||
| n | κτενῐέον | κτενῐεόμενον | κτενῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: κτενῐῶ, κτενῐοῦμαι, κτενῐσθήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κτενῐῶ | κτενῐεῖς | κτενῐεῖ | κτενῐεῖτον | κτενῐεῖτον | κτενῐοῦμεν | κτενῐεῖτε | κτενῐοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | κτενῐοίην, κτενῐοῖμῐ |
κτενῐοίης, κτενῐοῖς |
κτενῐοίη, κτενῐοῖ |
κτενῐοῖτον, κτενῐοίητον |
κτενῐοίτην, κτενῐοιήτην |
κτενῐοῖμεν, κτενῐοίημεν |
κτενῐοῖτε, κτενῐοίητε |
κτενῐοῖεν, κτενῐοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | κτενῐοῦμαι | κτενῐῇ | κτενῐεῖται | κτενῐεῖσθον | κτενῐεῖσθον | κτενῐούμεθᾰ | κτενῐεῖσθε | κτενῐοῦνται | ||||
| optative | κτενῐοίμην | κτενῐοῖο | κτενῐοῖτο | κτενῐοῖσθον | κτενῐοίσθην | κτενῐοίμεθᾰ | κτενῐοῖσθε | κτενῐοῖντο | |||||
| passive | indicative | κτενῐσθήσομαι | κτενῐσθήσῃ | κτενῐσθήσεται | κτενῐσθήσεσθον | κτενῐσθήσεσθον | κτενῐσθησόμεθᾰ | κτενῐσθήσεσθε | κτενῐσθήσονται | ||||
| optative | κτενῐσθησοίμην | κτενῐσθήσοιο | κτενῐσθήσοιτο | κτενῐσθήσοισθον | κτενῐσθησοίσθην | κτενῐσθησοίμεθᾰ | κτενῐσθήσοισθε | κτενῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κτενῐεῖν | κτενῐεῖσθαι | κτενῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | κτενῐῶν | κτενῐούμενος | κτενῐσθησόμενος | |||||||||
| f | κτενῐοῦσᾰ | κτενῐουμένη | κτενῐσθησομένη | ||||||||||
| n | κτενῐοῦν | κτενῐούμενον | κτενῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐκτένῐσᾰ, ἐκτενῐσᾰ́μην, ἐκτενῐ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκτένῐσᾰ | ἐκτένῐσᾰς | ἐκτένῐσε(ν) | ἐκτενῐ́σᾰτον | ἐκτενῐσᾰ́την | ἐκτενῐ́σᾰμεν | ἐκτενῐ́σᾰτε | ἐκτένῐσᾰν | ||||
| subjunctive | κτενῐ́σω | κτενῐ́σῃς | κτενῐ́σῃ | κτενῐ́σητον | κτενῐ́σητον | κτενῐ́σωμεν | κτενῐ́σητε | κτενῐ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | κτενῐ́σαιμῐ | κτενῐ́σειᾰς, κτενῐ́σαις |
κτενῐ́σειε(ν), κτενῐ́σαι |
κτενῐ́σαιτον | κτενῐσαίτην | κτενῐ́σαιμεν | κτενῐ́σαιτε | κτενῐ́σειᾰν, κτενῐ́σαιεν | |||||
| imperative | κτένῐσον | κτενῐσᾰ́τω | κτενῐ́σᾰτον | κτενῐσᾰ́των | κτενῐ́σᾰτε | κτενῐσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐκτενῐσᾰ́μην | ἐκτενῐ́σω | ἐκτενῐ́σᾰτο | ἐκτενῐ́σᾰσθον | ἐκτενῐσᾰ́σθην | ἐκτενῐσᾰ́μεθᾰ | ἐκτενῐ́σᾰσθε | ἐκτενῐ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | κτενῐ́σωμαι | κτενῐ́σῃ | κτενῐ́σηται | κτενῐ́σησθον | κτενῐ́σησθον | κτενῐσώμεθᾰ | κτενῐ́σησθε | κτενῐ́σωνται | |||||
| optative | κτενῐσαίμην | κτενῐ́σαιο | κτενῐ́σαιτο | κτενῐ́σαισθον | κτενῐσαίσθην | κτενῐσαίμεθᾰ | κτενῐ́σαισθε | κτενῐ́σαιντο | |||||
| imperative | κτένῐσαι | κτενῐσᾰ́σθω | κτενῐ́σᾰσθον | κτενῐσᾰ́σθων | κτενῐ́σᾰσθε | κτενῐσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐκτενῐ́σθην | ἐκτενῐ́σθης | ἐκτενῐ́σθη | ἐκτενῐ́σθητον | ἐκτενῐσθήτην | ἐκτενῐ́σθημεν | ἐκτενῐ́σθητε | ἐκτενῐ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | κτενῐσθῶ | κτενῐσθῇς | κτενῐσθῇ | κτενῐσθῆτον | κτενῐσθῆτον | κτενῐσθῶμεν | κτενῐσθῆτε | κτενῐσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | κτενῐσθείην | κτενῐσθείης | κτενῐσθείη | κτενῐσθεῖτον, κτενῐσθείητον |
κτενῐσθείτην, κτενῐσθειήτην |
κτενῐσθεῖμεν, κτενῐσθείημεν |
κτενῐσθεῖτε, κτενῐσθείητε |
κτενῐσθεῖεν, κτενῐσθείησᾰν | |||||
| imperative | κτενῐ́σθητῐ | κτενῐσθήτω | κτενῐ́σθητον | κτενῐσθήτων | κτενῐ́σθητε | κτενῐσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κτενῐ́σαι | κτενῐ́σᾰσθαι | κτενῐσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | κτενῐ́σᾱς | κτενῐσᾰ́μενος | κτενῐσθείς | |||||||||
| f | κτενῐ́σᾱσᾰ | κτενῐσᾰμένη | κτενῐσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | κτενῐ́σᾰν | κτενῐσᾰ́μενον | κτενῐσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: ἐκτένῐκᾰ, ἐκτένῐσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκτένῐκᾰ | ἐκτένῐκᾰς | ἐκτένῐκε(ν) | ἐκτενῐ́κᾰτον | ἐκτενῐ́κᾰτον | ἐκτενῐ́κᾰμεν | ἐκτενῐ́κᾰτε | ἐκτενῐ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐκτενῐ́κω | ἐκτενῐ́κῃς | ἐκτενῐ́κῃ | ἐκτενῐ́κητον | ἐκτενῐ́κητον | ἐκτενῐ́κωμεν | ἐκτενῐ́κητε | ἐκτενῐ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐκτενῐ́κοιμῐ, ἐκτενῐκοίην |
ἐκτενῐ́κοις, ἐκτενῐκοίης |
ἐκτενῐ́κοι, ἐκτενῐκοίη |
ἐκτενῐ́κοιτον | ἐκτενῐκοίτην | ἐκτενῐ́κοιμεν | ἐκτενῐ́κοιτε | ἐκτενῐ́κοιεν | |||||
| imperative | ἐκτένῐκε | ἐκτενῐκέτω | ἐκτενῐ́κετον | ἐκτενῐκέτων | ἐκτενῐ́κετε | ἐκτενῐκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκτένῐσμαι | ἐκτένῐσαι | ἐκτένῐσται | ἐκτένῐσθον | ἐκτένῐσθον | ἐκτενῐ́σμεθᾰ | ἐκτένῐσθε | ἐκτενῐ́δᾰται | ||||
| subjunctive | ἐκτενῐσμένος ὦ | ἐκτενῐσμένος ᾖς | ἐκτενῐσμένος ᾖ | ἐκτενῐσμένω ἦτον | ἐκτενῐσμένω ἦτον | ἐκτενῐσμένοι ὦμεν | ἐκτενῐσμένοι ἦτε | ἐκτενῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐκτενῐσμένος εἴην | ἐκτενῐσμένος εἴης | ἐκτενῐσμένος εἴη | ἐκτενῐσμένω εἴητον/εἶτον | ἐκτενῐσμένω εἰήτην/εἴτην | ἐκτενῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐκτενῐσμένοι εἴητε/εἶτε | ἐκτενῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | ἐκτένῐσο | ἐκτενῐ́σθω | ἐκτένῐσθον | ἐκτενῐ́σθων | ἐκτένῐσθε | ἐκτενῐ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐκτενῐκέναι | ἐκτενῐ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐκτενῐκώς | ἐκτενῐσμένος | ||||||||||
| f | ἐκτενῐκυῖᾰ | ἐκτενῐσμένη | |||||||||||
| n | ἐκτενῐκός | ἐκτενῐσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐκτενῐ́κειν, ἐκτενῐ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκτενῐ́κειν, ἐκτενῐ́κη |
ἐκτενῐ́κεις, ἐκτενῐ́κης |
ἐκτενῐ́κει(ν) | ἐκτενῐ́κετον | ἐκτενῐκέτην | ἐκτενῐ́κεμεν | ἐκτενῐ́κετε | ἐκτενῐ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκτενῐ́σμην | ἐκτένῐσο | ἐκτένῐστο | ἐκτένῐσθον | ἐκτενῐ́σθην | ἐκτενῐ́σμεθᾰ | ἐκτένῐσθε | ἐκτενῐ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: χτενίζω (chtenízo)
Further reading
- “κτενίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κτενίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κτενίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette