κτησάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ktɛː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kte̝ˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ktiˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ktiˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ktiˈsa.me.nos/

Participle

κτησάμενος • (ktēsámenos) m (feminine κτησᾰμένη, neuter κτησάμενον); first/second declension

aorist middle participle of κτάομαι (ktáomai)

Declension

First and second declension of κτησᾰ́μενος; κτησᾰμένη; κτησᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κτησᾰ́μενος ktēsắmenos	κτησᾰμένη ktēsăménē	κτησᾰ́μενον ktēsắmenon	κτησᾰμένω ktēsăménō	κτησᾰμένᾱ ktēsăménā	κτησᾰμένω ktēsăménō	κτησᾰ́μενοι ktēsắmenoi	κτησᾰ́μεναι ktēsắmenai	κτησᾰ́μενᾰ ktēsắmenă
Genitive	κτησᾰμένου ktēsăménou	κτησᾰμένης ktēsăménēs	κτησᾰμένου ktēsăménou	κτησᾰμένοιν ktēsăménoin	κτησᾰμέναιν ktēsăménain	κτησᾰμένοιν ktēsăménoin	κτησᾰμένων ktēsăménōn	κτησᾰμένων ktēsăménōn	κτησᾰμένων ktēsăménōn
Dative	κτησᾰμένῳ ktēsăménōi	κτησᾰμένῃ ktēsăménēi	κτησᾰμένῳ ktēsăménōi	κτησᾰμένοιν ktēsăménoin	κτησᾰμέναιν ktēsăménain	κτησᾰμένοιν ktēsăménoin	κτησᾰμένοις ktēsăménois	κτησᾰμέναις ktēsăménais	κτησᾰμένοις ktēsăménois
Accusative	κτησᾰ́μενον ktēsắmenon	κτησᾰμένην ktēsăménēn	κτησᾰ́μενον ktēsắmenon	κτησᾰμένω ktēsăménō	κτησᾰμένᾱ ktēsăménā	κτησᾰμένω ktēsăménō	κτησᾰμένους ktēsăménous	κτησᾰμένᾱς ktēsăménās	κτησᾰ́μενᾰ ktēsắmenă
Vocative	κτησᾰ́μενε ktēsắmene	κτησᾰμένη ktēsăménē	κτησᾰ́μενον ktēsắmenon	κτησᾰμένω ktēsăménō	κτησᾰμένᾱ ktēsăménā	κτησᾰμένω ktēsăménō	κτησᾰ́μενοι ktēsắmenoi	κτησᾰ́μεναι ktēsắmenai	κτησᾰ́μενᾰ ktēsắmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κτησᾰμένως ktēsăménōs			κτησᾰμενώτερος ktēsămenṓteros			κτησᾰμενώτᾰτος ktēsămenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.