κυλίνδω

Ancient Greek

Etymology

Often connected with Proto-Indo-European *(s)kel- (“to crook, bend”) (whence perhaps κυλλός (kullós, “crooked”)), but Beekes doesn't find this convincing. The same element -νδ- (-nd-) is found also in ἀλινδέω (alindéō, “to roll in the dust”) and καλινδέομαι (kalindéomai, “to roll about”), suggesting a Pre-Greek origin. Compare also κῶλον (kôlon, “member”).[1]

Pronunciation

 

Verb

κῠλίνδω • (kŭlíndō)

  1. to roll, turn over

Inflection

   Present: κῠλίνδω, κῠλίνδομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠλίνδω κῠλίνδεις κῠλίνδει κῠλίνδετον κῠλίνδετον κῠλίνδομεν κῠλίνδετε κῠλίνδουσῐ(ν)
subjunctive κῠλίνδω κῠλίνδῃς κῠλίνδῃ κῠλίνδητον κῠλίνδητον κῠλίνδωμεν κῠλίνδητε κῠλίνδωσῐ(ν)
optative κῠλίνδοιμῐ κῠλίνδοις κῠλίνδοι κῠλίνδοιτον κῠλινδοίτην κῠλίνδοιμεν κῠλίνδοιτε κῠλίνδοιεν
imperative   κῠ́λινδε κῠλινδέτω κῠλίνδετον κῠλινδέτων   κῠλίνδετε κῠλινδόντων
middle/
passive 		indicative κῠλίνδομαι κῠλίνδῃ / κῠλίνδει κῠλίνδεται κῠλίνδεσθον κῠλίνδεσθον κῠλινδόμεθᾰ κῠλίνδεσθε κῠλίνδονται
subjunctive κῠλίνδωμαι κῠλίνδῃ κῠλίνδηται κῠλίνδησθον κῠλίνδησθον κῠλινδώμεθᾰ κῠλίνδησθε κῠλίνδωνται
optative κῠλινδοίμην κῠλίνδοιο κῠλίνδοιτο κῠλίνδοισθον κῠλινδοίσθην κῠλινδοίμεθᾰ κῠλίνδοισθε κῠλίνδοιντο
imperative   κῠλίνδου κῠλινδέσθω κῠλίνδεσθον κῠλινδέσθων   κῠλίνδεσθε κῠλινδέσθων
active middle/passive
infinitive κῠλίνδειν κῠλίνδεσθαι
participle m κῠλίνδων κῠλινδόμενος
f κῠλίνδουσᾰ κῠλινδομένη
n κῠλῖνδον κῠλινδόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῠ́λινδον, ἐκῠλινδόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́λινδον ἐκῠ́λινδες ἐκῠ́λινδε(ν) ἐκῠλίνδετον ἐκῠλινδέτην ἐκῠλίνδομεν ἐκῠλίνδετε ἐκῠ́λινδον
middle/
passive 		indicative ἐκῠλινδόμην ἐκῠλίνδου ἐκῠλίνδετο ἐκῠλίνδεσθον ἐκῠλινδέσθην ἐκῠλινδόμεθᾰ ἐκῠλίνδεσθε ἐκῠλίνδοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῠλινδήσω, κῠλινδήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠλινδήσω κῠλινδήσεις κῠλινδήσει κῠλινδήσετον κῠλινδήσετον κῠλινδήσομεν κῠλινδήσετε κῠλινδήσουσῐ(ν)
optative κῠλινδήσοιμῐ κῠλινδήσοις κῠλινδήσοι κῠλινδήσοιτον κῠλινδησοίτην κῠλινδήσοιμεν κῠλινδήσοιτε κῠλινδήσοιεν
middle indicative κῠλινδήσομαι κῠλινδήσῃ / κῠλινδήσει κῠλινδήσεται κῠλινδήσεσθον κῠλινδήσεσθον κῠλινδησόμεθᾰ κῠλινδήσεσθε κῠλινδήσονται
optative κῠλινδησοίμην κῠλινδήσοιο κῠλινδήσοιτο κῠλινδήσοισθον κῠλινδησοίσθην κῠλινδησοίμεθᾰ κῠλινδήσοισθε κῠλινδήσοιντο
active middle
infinitive κῠλινδήσειν κῠλινδήσεσθαι
participle m κῠλινδήσων κῠλινδησόμενος
f κῠλινδήσουσᾰ κῠλινδησομένη
n κῠλινδῆσον κῠλινδησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῠλῑ́σομαι, κῠλισθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κῠλῑ́σομαι κῠλῑ́σῃ / κῠλῑ́σει κῠλῑ́σεται κῠλῑ́σεσθον κῠλῑ́σεσθον κῠλῑσόμεθᾰ κῠλῑ́σεσθε κῠλῑ́σονται
optative κῠλῑσοίμην κῠλῑ́σοιο κῠλῑ́σοιτο κῠλῑ́σοισθον κῠλῑσοίσθην κῠλῑσοίμεθᾰ κῠλῑ́σοισθε κῠλῑ́σοιντο
passive indicative κῠλισθήσομαι κῠλισθήσῃ κῠλισθήσεται κῠλισθήσεσθον κῠλισθήσεσθον κῠλισθησόμεθᾰ κῠλισθήσεσθε κῠλισθήσονται
optative κῠλισθησοίμην κῠλισθήσοιο κῠλισθήσοιτο κῠλισθήσοισθον κῠλισθησοίσθην κῠλισθησοίμεθᾰ κῠλισθήσοισθε κῠλισθήσοιντο
middle passive
infinitive κῠλῑ́σεσθαι κῠλισθήσεσθαι
participle m κῠλῑσόμενος κῠλισθησόμενος
f κῠλῑσομένη κῠλισθησομένη
n κῠλῑσόμενον κῠλισθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκῠ́λῑσᾰ, ἐκῠλῑσᾰ́μην, ἐκῠλίσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́λῑσᾰ ἐκῠ́λῑσᾰς ἐκῠ́λῑσε(ν) ἐκῠλῑ́σᾰτον ἐκῠλῑσᾰ́την ἐκῠλῑ́σᾰμεν ἐκῠλῑ́σᾰτε ἐκῠ́λῑσᾰν
subjunctive ἐκῠλῑ́σω ἐκῠλῑ́σῃς ἐκῠλῑ́σῃ ἐκῠλῑ́σητον ἐκῠλῑ́σητον ἐκῠλῑ́σωμεν ἐκῠλῑ́σητε ἐκῠλῑ́σωσῐ(ν)
optative ἐκῠλῑ́σαιμῐ ἐκῠλῑ́σειᾰς / ἐκῠλῑ́σαις ἐκῠλῑ́σειε(ν) / ἐκῠλῑ́σαι ἐκῠλῑ́σαιτον ἐκῠλῑσαίτην ἐκῠλῑ́σαιμεν ἐκῠλῑ́σαιτε ἐκῠλῑ́σειᾰν / ἐκῠλῑ́σαιεν
imperative   ἐκῠ́λῑσον ἐκῠλῑσᾰ́τω ἐκῠλῑ́σᾰτον ἐκῠλῑσᾰ́των   ἐκῠλῑ́σᾰτε ἐκῠλῑσᾰ́ντων
middle indicative ἐκῠλῑσᾰ́μην ἐκῠλῑ́σω ἐκῠλῑ́σᾰτο ἐκῠλῑ́σᾰσθον ἐκῠλῑσᾰ́σθην ἐκῠλῑσᾰ́μεθᾰ ἐκῠλῑ́σᾰσθε ἐκῠλῑ́σᾰντο
subjunctive ἐκῠλῑ́σωμαι ἐκῠλῑ́σῃ ἐκῠλῑ́σηται ἐκῠλῑ́σησθον ἐκῠλῑ́σησθον ἐκῠλῑσώμεθᾰ ἐκῠλῑ́σησθε ἐκῠλῑ́σωνται
optative ἐκῠλῑσαίμην ἐκῠλῑ́σαιο ἐκῠλῑ́σαιτο ἐκῠλῑ́σαισθον ἐκῠλῑσαίσθην ἐκῠλῑσαίμεθᾰ ἐκῠλῑ́σαισθε ἐκῠλῑ́σαιντο
imperative   ἐκῠ́λῑσαι ἐκῠλῑσᾰ́σθω ἐκῠλῑ́σᾰσθον ἐκῠλῑσᾰ́σθων   ἐκῠλῑ́σᾰσθε ἐκῠλῑσᾰ́σθων
passive indicative ἐκῠλίσθην ἐκῠλίσθης ἐκῠλίσθη ἐκῠλίσθητον ἐκῠλισθήτην ἐκῠλίσθημεν ἐκῠλίσθητε ἐκῠλίσθησᾰν
subjunctive κυλισθῶ κυλισθῇς κυλισθῇ κυλισθῆτον κυλισθῆτον κυλισθῶμεν κυλισθῆτε κυλισθῶσῐ(ν)
optative κυλισθείην κυλισθείης κυλισθείη κυλισθεῖτον / κυλισθείητον κυλισθείτην / κυλισθειήτην κυλισθεῖμεν / κυλισθείημεν κυλισθεῖτε / κυλισθείητε κυλισθεῖεν / κυλισθείησᾰν
imperative   κυλίσθητῐ κυλισθήτω κυλίσθητον κυλισθήτων   κυλίσθητε κυλισθέντων
active middle passive
infinitive ἐκῠλῖσαι ἐκῠλῑ́σᾰσθαι κυλισθῆναι
participle m ἐκῠλῑ́σᾱς ἐκῠλῑσᾰ́μενος κυλισθείς
f ἐκῠλῑ́σᾱσᾰ ἐκῠλῑσᾰμένη κυλισθεῖσᾰ
n ἐκῠλῖσᾰν ἐκῠλῑσᾰ́μενον κυλισθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κῠ́λῑσᾰ, κῠλῑσᾰ́μην, κυλίσθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠ́λῑσᾰ κῠ́λῑσᾰς κῠ́λῑσε(ν) κῠλῑ́σᾰτον κῠλῑσᾰ́την κῠλῑ́σᾰμεν κῠλῑ́σᾰτε κῠ́λῑσᾰν
subjunctive κῠλῑ́σω,
κῠλῑ́σωμῐ 		κῠλῑ́σῃς,
κῠλῑ́σῃσθᾰ 		κῠλῑ́σῃ,
κῠλῑ́σῃσῐ 		κῠλῑ́σητον κῠλῑ́σητον κῠλῑ́σωμεν κῠλῑ́σητε κῠλῑ́σωσῐ(ν)
optative κῠλῑ́σαιμῐ κῠλῑ́σαις,
κῠλῑ́σαισθᾰ,
κῠλῑ́σειᾰς 		κῠλῑ́σειε(ν) / κῠλῑ́σαι κῠλῑσεῖτον κῠλῑσείτην κῠλῑσεῖμεν κῠλῑσεῖτε κῠλῑσεῖεν
imperative   κῠ́λῑσον κῠλῑσᾰ́τω κῠλῑ́σᾰτον κῠλῑσᾰ́των   κῠλῑ́σᾰτε κῠλῑσᾰ́ντων
middle indicative κῠλῑσᾰ́μην κῠλῑ́σᾰο κῠλῑ́σᾰτο κῠλῑ́σᾰσθον κῠλῑσᾰ́σθην κῠλῑσᾰ́με(σ)θᾰ κῠλῑ́σᾰσθε κῠλῑ́σᾰντο
subjunctive κῠλῑ́σωμαι κῠλῑ́σηαι κῠλῑ́σηται κῠλῑ́σησθον κῠλῑ́σησθον κῠλῑσώμε(σ)θᾰ κῠλῑ́σησθε κῠλῑ́σωνται
optative κῠλῑσαίμην κῠλῑ́σαιο κῠλῑ́σαιτο κῠλῑ́σαισθον κῠλῑσαίσθην κῠλῑσαίμε(σ)θᾰ κῠλῑ́σαισθε κῠλῑσαίᾰτο
imperative   κῠ́λῑσαι κῠλῑσᾰ́σθω κῠλῑ́σᾰσθον κῠλῑσᾰ́σθων   κῠλῑ́σᾰσθε κῠλῑσᾰ́σθων
passive indicative κυλίσθην κυλίσθης κυλίσθη κυλίσθητον κυλισθήτην κυλίσθημεν κυλίσθητε κυλίσθησᾰν,
κύλισθεν
subjunctive κῠλισθῶ κῠλισθῇς κῠλισθῇ κῠλισθῆτον κῠλισθῆτον κῠλισθῶμεν κῠλισθῆτε κῠλισθῶσῐ(ν)
optative κῠλισθείην κῠλισθείης κῠλισθείη κῠλισθεῖτον / κῠλισθείητον κῠλισθείτην / κῠλισθειήτην κῠλισθεῖμεν / κῠλισθείημεν κῠλισθεῖτε / κῠλισθείητε κῠλίσθειεν / κῠλισθείησᾰν
imperative   κῠλίσθητῐ κῠλισθήτω κῠλίσθητον κῠλισθήτων   κῠλίσθητε κῠλισθέντων
active middle passive
infinitive κῠλῖσαι / κῠλῑσᾰ́μεν / κῠλῑσᾰμέναι κῠλῑ́σᾰσθαι κῠλισθῆναι / κῠλισθήμεναι
participle m κῠλῑ́σᾱς κῠλῑσᾰ́μενος κῠλισθείς
f κῠλῑ́σᾱσᾰ κῠλῑσᾰμένη κῠλισθεῖσᾰ
n κῠλῖσᾰν κῠλῑσᾰ́μενον κῠλισθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκῠ́λισμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κεκῠ́λισμαι κεκῠ́λισαι κεκῠ́λισται κεκῠ́λισθον κεκῠ́λισθον κεκῠλίσμεθᾰ κεκῠ́λισθε κεκῠλίσᾰται
subjunctive κεκῠλισμένος ὦ κεκῠλισμένος ᾖς κεκῠλισμένος ᾖ κεκῠλισμένω ἦτον κεκῠλισμένω ἦτον κεκῠλισμένοι ὦμεν κεκῠλισμένοι ἦτε κεκῠλισμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκῠλισμένος εἴην κεκῠλισμένος εἴης κεκῠλισμένος εἴη κεκῠλισμένω εἴητον / εἶτον κεκῠλισμένω εἰήτην / εἴτην κεκῠλισμένοι εἴημεν / εἶμεν κεκῠλισμένοι εἴητε / εἶτε κεκῠλισμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κεκῠ́λισο κεκῠλίσθω κεκῠ́λισθον κεκῠλίσθων   κεκῠ́λισθε κεκῠλίσθων
middle/passive
infinitive κεκῠλῖσθαι
participle m κεκῠλισμένος
f κεκῠλισμένη
n κεκῠλισμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κεκῠλίσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κεκῠλίσμην κεκῠ́λισο κεκῠ́λιστο κεκῠ́λισθον κεκῠλίσθην κεκῠλίσμεθᾰ κεκῠ́λισθε κεκῠλίσᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀμφικυλίνδω (amphikulíndō)
  • ἀνακυλίνδω (anakulíndō)
  • ἐγκυλίνδω (enkulíndō)
  • κατακυλίνδω (katakulíndō)
  • κύλινδρος (kúlindros)
  • κύλισις (kúlisis)
  • κύλισμα (kúlisma)
  • κυλισμός (kulismós)
  • κυλιστικός (kulistikós)
  • κυλιστός (kulistós)
  • κυλίστρα (kulístra)
  • μετακυλίνδω (metakulíndō)
  • προσκυλίνδω (proskulíndō)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κυλίνδω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 800

Further reading

  • “κυλίνδω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • Roberts, Edward A. (2014) A Comprehensive Etymological Dictionary of the Spanish Language with Families of Words based on Indo-European Roots, Xlibris Corporation, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.