κυριεύω
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek κυριεύω (kurieúō).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ci.ɾiˈe.vo/
- Hyphenation: κυ‧ρι‧εύ‧ω
Verb
κυριεύω • (kyriévo) (past κυρίευσα/κυρίεψα, passive κυριεύομαι, p‑past κυριεύθηκα/κυριεύτηκα, ppp κυριευμένος) (transitive)
- (military) to capture, to take possession of
- (military) to conquer
- (figuratively, of a feeling) to overcome, to overwhelm, to take hold of, to take possession of
Conjugation
κυριεύω κυριεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κυριεύσω, κυριέψω | κυριεύομαι | κυριευθώ, κυριευτώ | |
| 2 sg | κυριεύεις | κυριεύσεις, κυριέψεις | κυριεύεσαι | κυριευθείς, κυριευτείς |
| 3 sg | κυριεύει | κυριεύσει, κυριέψει | κυριεύεται | κυριευθεί, κυριευτεί |
| 1 pl | κυριεύουμε, [‑ομε] | κυριεύσουμε, [‑ομε], κυριέψουμε, [‑ομε] | κυριευόμαστε | κυριευθούμε, κυριευτούμε |
| 2 pl | κυριεύετε | κυριεύσετε, κυριέψετε | κυριεύεστε, κυριευόσαστε | κυριευθείτε, κυριευτείτε |
| 3 pl | κυριεύουν(ε) | κυριεύσουν(ε), κυριέψουν(ε) | κυριεύονται | κυριευθούν(ε), κυριευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κυρίευα | κυρίευσα, κυρίεψα | κυριευόμουν(α) | κυριεύθηκα, κυριεύτηκα |
| 2 sg | κυρίευες | κυρίευσες, κυρίεψες | κυριευόσουν(α) | κυριεύθηκες, κυριεύτηκες |
| 3 sg | κυρίευε | κυρίευσε, κυρίεψε | κυριευόταν(ε) | κυριεύθηκε, κυριεύτηκε |
| 1 pl | κυριεύαμε | κυριεύσαμε, κυριέψαμε | κυριευόμασταν, (‑όμαστε) | κυριευθήκαμε, κυριευτήκαμε |
| 2 pl | κυριεύατε | κυριεύσατε, κυριέψατε | κυριευόσασταν, (‑όσαστε) | κυριευθήκατε, κυριευτήκατε |
| 3 pl | κυρίευαν, κυριεύαν(ε) | κυρίευσαν, κυριεύσαν(ε), κυρίεψαν | κυριεύονταν, (κυριευόντουσαν) | κυριεύθηκαν, κυριευθήκαν(ε), κυριεύτηκαν, κυριευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα κυριεύσω / κυριέψω ➤ | θα κυριεύομαι ➤ | θα κυριευθώ / κυριευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κυριεύεις, … | θα κυριεύσεις / κυριέψεις, … | θα κυριεύεσαι, … | θα κυριευθείς / κυριευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κυριεύσει / κυριέψει έχω, έχεις, … κυριευμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κυριευθεί / κυριευτεί είμαι, είσαι, … κυριευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κυριεύσει / κυριέψει είχα, είχες, … κυριευμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κυριευθεί / κυριευτεί ήμουν, ήσουν, … κυριευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κυριεύσει / κυριέψει θα έχω, θα έχεις, … κυριευμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κυριευθεί / κυριευτεί θα είμαι, θα είσαι, … κυριευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κυρίευε | κυρίευσε, κυρίεψε | — | κυριεύσου, κυριέψου |
| 2 pl | κυριεύετε | κυριεύστε, κυριέψτε | κυριεύεστε | κυριευθείτε, κυριευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κυριεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κυριεύσει / κυριέψει ➤ | κυριευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κυριεύσει, κυριέψει | κυριευθεί, κυριευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- κυρίευση f (kyríefsi)
- and see: κύριος (kýrios)
References
- ^ κυριεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language