κόγγιον
Ancient Greek
Etymology
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kóŋ.ɡi.on/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈkoŋ.ɡi.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈkoɲ.ɟi.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈkoɲ.ɟi.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈkoɲ.ɟi.on/
Noun
κόγγῐον • (kóngĭon) n (genitive κογγῐ́ου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ κόγγῐον tò kóngĭon |
τὼ κογγῐ́ω tṑ kongĭ́ō |
τᾰ̀ κόγγῐᾰ tằ kóngĭă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κογγῐ́ου toû kongĭ́ou |
τοῖν κογγῐ́οιν toîn kongĭ́oin |
τῶν κογγῐ́ων tôn kongĭ́ōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κογγῐ́ῳ tōî kongĭ́ōi |
τοῖν κογγῐ́οιν toîn kongĭ́oin |
τοῖς κογγῐ́οις toîs kongĭ́ois | ||||||||||
| Accusative | τὸ κόγγῐον tò kóngĭon |
τὼ κογγῐ́ω tṑ kongĭ́ō |
τᾰ̀ κόγγῐᾰ tằ kóngĭă | ||||||||||
| Vocative | κόγγῐον kóngĭon |
κογγῐ́ω kongĭ́ō |
κόγγῐᾰ kóngĭă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- κόγγιον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette