λήδανον
Ancient Greek
Alternative forms
- λᾱ́δᾰνον (lā́dănon)
Etymology
A loan, originally from Semitic. Compare Akkadian 𒆷𒁷𒉡 (ladinnu).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /lɛ̌ː.da.non/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈle̝.da.non/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈli.ða.non/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈli.ða.non/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈli.ða.non/
Noun
λήδᾰνον • (lḗdănon) n (genitive ληδᾰ́νου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ λήδᾰνον tò lḗdănon |
τὼ ληδᾰ́νω tṑ lēdắnō |
τᾰ̀ λήδᾰνᾰ tằ lḗdănă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ληδᾰ́νου toû lēdắnou |
τοῖν ληδᾰ́νοιν toîn lēdắnoin |
τῶν ληδᾰ́νων tôn lēdắnōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ληδᾰ́νῳ tōî lēdắnōi |
τοῖν ληδᾰ́νοιν toîn lēdắnoin |
τοῖς ληδᾰ́νοις toîs lēdắnois | ||||||||||
| Accusative | τὸ λήδᾰνον tò lḗdănon |
τὼ ληδᾰ́νω tṑ lēdắnō |
τᾰ̀ λήδᾰνᾰ tằ lḗdănă | ||||||||||
| Vocative | λήδᾰνον lḗdănon |
ληδᾰ́νω lēdắnō |
λήδᾰνᾰ lḗdănă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- λῆδον (lêdon)
Descendants
- → Latin: lādanum
- → Old Armenian: ղանդանոն (łandanon)
Further reading
- “λήδανον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- λήδανον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN