λίποιτο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lí.poi̯.to/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈli.py.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈli.py.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈli.py.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈli.pi.to/

Verb

λίποιτο • (lípoito)

third-person singular aorist middle optative of λείπω (leípō)