λακωνομανέω

Ancient Greek

Etymology

From Λάκων (Lákōn) +‎ μᾰνῐ́ᾱ (mănĭ́ā) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

λᾰκωνομᾰνέω • (lăkōnomănéō)

  1. to have Laconomania, be a Laconophile; to be obsessively interested in the Spartan lifestyle; to have an obsession with the Spartans
    • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, Birds 1281:
      πρὶν μὲν γὰρ οἰκίσαι σε τήνδε τὴν πόλιν, ἐλακωνομάνουν ἅπαντες ἄνθρωποι τότε, ἐκόμων, ἐπείνων, ἐρρύπων, ἐσωκράτων, ἐσκυταλιοφόρουν· νῦν δ᾿ ὑποστρέψαντες αὖ ὀρνιθομανοῦσι, πάντα δ᾿ ὑπὸ τῆς ἡδονῆς ποιοῦσιν ἅπερ ὄρνιθες ἐκμιμούμενοι
      prìn mèn gàr oikísai se tḗnde tḕn pólin, elakōnománoun hápantes ánthrōpoi tóte, ekómōn, epeínōn, errhúpōn, esōkrátōn, eskutaliophóroun; nûn d’ hupostrépsantes aû ornithomanoûsi, pánta d’ hupò tês hēdonês poioûsin háper órnithes ekmimoúmenoi
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: λᾰκωνομᾰνέω, λᾰκωνομᾰνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λᾰκωνομᾰνέω λᾰκωνομᾰνέεις λᾰκωνομᾰνέει λᾰκωνομᾰνέετον λᾰκωνομᾰνέετον λᾰκωνομᾰνέομεν λᾰκωνομᾰνέετε λᾰκωνομᾰνέουσῐ(ν)
subjunctive λᾰκωνομᾰνέω λᾰκωνομᾰνέῃς λᾰκωνομᾰνέῃ λᾰκωνομᾰνέητον λᾰκωνομᾰνέητον λᾰκωνομᾰνέωμεν λᾰκωνομᾰνέητε λᾰκωνομᾰνέωσῐ(ν)
optative λᾰκωνομᾰνέοιμῐ λᾰκωνομᾰνέοις λᾰκωνομᾰνέοι λᾰκωνομᾰνέοιτον λᾰκωνομᾰνεοίτην λᾰκωνομᾰνέοιμεν λᾰκωνομᾰνέοιτε λᾰκωνομᾰνέοιεν
imperative   λᾰκωνομᾰ́νεε λᾰκωνομᾰνεέτω λᾰκωνομᾰνέετον λᾰκωνομᾰνεέτων   λᾰκωνομᾰνέετε λᾰκωνομᾰνεόντων
middle/
passive 		indicative λᾰκωνομᾰνέομαι λᾰκωνομᾰνέῃ / λᾰκωνομᾰνέει λᾰκωνομᾰνέεται λᾰκωνομᾰνέεσθον λᾰκωνομᾰνέεσθον λᾰκωνομᾰνεόμεθᾰ λᾰκωνομᾰνέεσθε λᾰκωνομᾰνέονται
subjunctive λᾰκωνομᾰνέωμαι λᾰκωνομᾰνέῃ λᾰκωνομᾰνέηται λᾰκωνομᾰνέησθον λᾰκωνομᾰνέησθον λᾰκωνομᾰνεώμεθᾰ λᾰκωνομᾰνέησθε λᾰκωνομᾰνέωνται
optative λᾰκωνομᾰνεοίμην λᾰκωνομᾰνέοιο λᾰκωνομᾰνέοιτο λᾰκωνομᾰνέοισθον λᾰκωνομᾰνεοίσθην λᾰκωνομᾰνεοίμεθᾰ λᾰκωνομᾰνέοισθε λᾰκωνομᾰνέοιντο
imperative   λᾰκωνομᾰνέου λᾰκωνομᾰνεέσθω λᾰκωνομᾰνέεσθον λᾰκωνομᾰνεέσθων   λᾰκωνομᾰνέεσθε λᾰκωνομᾰνεέσθων
active middle/passive
infinitive λᾰκωνομᾰνέειν λᾰκωνομᾰνέεσθαι
participle m λᾰκωνομᾰνέων λᾰκωνομᾰνεόμενος
f λᾰκωνομᾰνέουσᾰ λᾰκωνομᾰνεομένη
n λᾰκωνομᾰνέον λᾰκωνομᾰνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: λᾰκωνομᾰνῶ, λᾰκωνομᾰνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λᾰκωνομᾰνῶ λᾰκωνομᾰνεῖς λᾰκωνομᾰνεῖ λᾰκωνομᾰνεῖτον λᾰκωνομᾰνεῖτον λᾰκωνομᾰνοῦμεν λᾰκωνομᾰνεῖτε λᾰκωνομᾰνοῦσῐ(ν)
subjunctive λᾰκωνομᾰνῶ λᾰκωνομᾰνῇς λᾰκωνομᾰνῇ λᾰκωνομᾰνῆτον λᾰκωνομᾰνῆτον λᾰκωνομᾰνῶμεν λᾰκωνομᾰνῆτε λᾰκωνομᾰνῶσῐ(ν)
optative λᾰκωνομᾰνοίην / λᾰκωνομᾰνοῖμῐ λᾰκωνομᾰνοίης / λᾰκωνομᾰνοῖς λᾰκωνομᾰνοίη / λᾰκωνομᾰνοῖ λᾰκωνομᾰνοῖτον / λᾰκωνομᾰνοίητον λᾰκωνομᾰνοίτην / λᾰκωνομᾰνοιήτην λᾰκωνομᾰνοῖμεν / λᾰκωνομᾰνοίημεν λᾰκωνομᾰνοῖτε / λᾰκωνομᾰνοίητε λᾰκωνομᾰνοῖεν / λᾰκωνομᾰνοίησᾰν
imperative   λᾰκωνομᾰ́νει λᾰκωνομᾰνείτω λᾰκωνομᾰνεῖτον λᾰκωνομᾰνείτων   λᾰκωνομᾰνεῖτε λᾰκωνομᾰνούντων
middle/
passive 		indicative λᾰκωνομᾰνοῦμαι λᾰκωνομᾰνεῖ,
λᾰκωνομᾰνῇ 		λᾰκωνομᾰνεῖται λᾰκωνομᾰνεῖσθον λᾰκωνομᾰνεῖσθον λᾰκωνομᾰνούμεθᾰ λᾰκωνομᾰνεῖσθε λᾰκωνομᾰνοῦνται
subjunctive λᾰκωνομᾰνῶμαι λᾰκωνομᾰνῇ λᾰκωνομᾰνῆται λᾰκωνομᾰνῆσθον λᾰκωνομᾰνῆσθον λᾰκωνομᾰνώμεθᾰ λᾰκωνομᾰνῆσθε λᾰκωνομᾰνῶνται
optative λᾰκωνομᾰνοίμην λᾰκωνομᾰνοῖο λᾰκωνομᾰνοῖτο λᾰκωνομᾰνοῖσθον λᾰκωνομᾰνοίσθην λᾰκωνομᾰνοίμεθᾰ λᾰκωνομᾰνοῖσθε λᾰκωνομᾰνοῖντο
imperative   λᾰκωνομᾰνοῦ λᾰκωνομᾰνείσθω λᾰκωνομᾰνεῖσθον λᾰκωνομᾰνείσθων   λᾰκωνομᾰνεῖσθε λᾰκωνομᾰνείσθων
active middle/passive
infinitive λᾰκωνομᾰνεῖν λᾰκωνομᾰνεῖσθαι
participle m λᾰκωνομᾰνῶν λᾰκωνομᾰνούμενος
f λᾰκωνομᾰνοῦσᾰ λᾰκωνομᾰνουμένη
n λᾰκωνομᾰνοῦν λᾰκωνομᾰνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλακωνομάνεον, ἐλακωνομανεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλακωνομάνεον ἐλακωνομάνεες ἐλακωνομάνεε(ν) ἐλακωνομανέετον ἐλακωνομανεέτην ἐλακωνομανέομεν ἐλακωνομανέετε ἐλακωνομάνεον
middle/
passive 		indicative ἐλακωνομανεόμην ἐλακωνομανέου ἐλακωνομανέετο ἐλακωνομανέεσθον ἐλακωνομανεέσθην ἐλακωνομανεόμεθᾰ ἐλακωνομανέεσθε ἐλακωνομανέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλακωνομάνουν, ἐλακωνομανούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλακωνομάνουν ἐλακωνομάνεις ἐλακωνομάνει ἐλακωνομανεῖτον ἐλακωνομανείτην ἐλακωνομανοῦμεν ἐλακωνομανεῖτε ἐλακωνομάνουν
middle/
passive 		indicative ἐλακωνομανούμην ἐλακωνομανοῦ ἐλακωνομανεῖτο ἐλακωνομανεῖσθον ἐλακωνομανείσθην ἐλακωνομανούμεθᾰ ἐλακωνομανεῖσθε ἐλακωνομανοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λᾰκωνομᾰνήσω, λᾰκωνομᾰνήσομαι, λᾰκωνομᾰνηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λᾰκωνομᾰνήσω λᾰκωνομᾰνήσεις λᾰκωνομᾰνήσει λᾰκωνομᾰνήσετον λᾰκωνομᾰνήσετον λᾰκωνομᾰνήσομεν λᾰκωνομᾰνήσετε λᾰκωνομᾰνήσουσῐ(ν)
optative λᾰκωνομᾰνήσοιμῐ λᾰκωνομᾰνήσοις λᾰκωνομᾰνήσοι λᾰκωνομᾰνήσοιτον λᾰκωνομᾰνησοίτην λᾰκωνομᾰνήσοιμεν λᾰκωνομᾰνήσοιτε λᾰκωνομᾰνήσοιεν
middle indicative λᾰκωνομᾰνήσομαι λᾰκωνομᾰνήσῃ / λᾰκωνομᾰνήσει λᾰκωνομᾰνήσεται λᾰκωνομᾰνήσεσθον λᾰκωνομᾰνήσεσθον λᾰκωνομᾰνησόμεθᾰ λᾰκωνομᾰνήσεσθε λᾰκωνομᾰνήσονται
optative λᾰκωνομᾰνησοίμην λᾰκωνομᾰνήσοιο λᾰκωνομᾰνήσοιτο λᾰκωνομᾰνήσοισθον λᾰκωνομᾰνησοίσθην λᾰκωνομᾰνησοίμεθᾰ λᾰκωνομᾰνήσοισθε λᾰκωνομᾰνήσοιντο
passive indicative λᾰκωνομᾰνηθήσομαι λᾰκωνομᾰνηθήσῃ λᾰκωνομᾰνηθήσεται λᾰκωνομᾰνηθήσεσθον λᾰκωνομᾰνηθήσεσθον λᾰκωνομᾰνηθησόμεθᾰ λᾰκωνομᾰνηθήσεσθε λᾰκωνομᾰνηθήσονται
optative λᾰκωνομᾰνηθησοίμην λᾰκωνομᾰνηθήσοιο λᾰκωνομᾰνηθήσοιτο λᾰκωνομᾰνηθήσοισθον λᾰκωνομᾰνηθησοίσθην λᾰκωνομᾰνηθησοίμεθᾰ λᾰκωνομᾰνηθήσοισθε λᾰκωνομᾰνηθήσοιντο
active middle passive
infinitive λᾰκωνομᾰνήσειν λᾰκωνομᾰνήσεσθαι λᾰκωνομᾰνηθήσεσθαι
participle m λᾰκωνομᾰνήσων λᾰκωνομᾰνησόμενος λᾰκωνομᾰνηθησόμενος
f λᾰκωνομᾰνήσουσᾰ λᾰκωνομᾰνησομένη λᾰκωνομᾰνηθησομένη
n λᾰκωνομᾰνῆσον λᾰκωνομᾰνησόμενον λᾰκωνομᾰνηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλακωνομάνησᾰ, ἐλακωνομανησᾰ́μην, ἐλακωνομανήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλακωνομάνησᾰ ἐλακωνομάνησᾰς ἐλακωνομάνησε(ν) ἐλακωνομανήσᾰτον ἐλακωνομανησᾰ́την ἐλακωνομανήσᾰμεν ἐλακωνομανήσᾰτε ἐλακωνομάνησᾰν
subjunctive λᾰκωνομᾰνήσω λᾰκωνομᾰνήσῃς λᾰκωνομᾰνήσῃ λᾰκωνομᾰνήσητον λᾰκωνομᾰνήσητον λᾰκωνομᾰνήσωμεν λᾰκωνομᾰνήσητε λᾰκωνομᾰνήσωσῐ(ν)
optative λᾰκωνομᾰνήσαιμῐ λᾰκωνομᾰνήσειᾰς / λᾰκωνομᾰνήσαις λᾰκωνομᾰνήσειε(ν) / λᾰκωνομᾰνήσαι λᾰκωνομᾰνήσαιτον λᾰκωνομᾰνησαίτην λᾰκωνομᾰνήσαιμεν λᾰκωνομᾰνήσαιτε λᾰκωνομᾰνήσειᾰν / λᾰκωνομᾰνήσαιεν
imperative   λᾰκωνομᾰ́νησον λᾰκωνομᾰνησᾰ́τω λᾰκωνομᾰνήσᾰτον λᾰκωνομᾰνησᾰ́των   λᾰκωνομᾰνήσᾰτε λᾰκωνομᾰνησᾰ́ντων
middle indicative ἐλακωνομανησᾰ́μην ἐλακωνομανήσω ἐλακωνομανήσᾰτο ἐλακωνομανήσᾰσθον ἐλακωνομανησᾰ́σθην ἐλακωνομανησᾰ́μεθᾰ ἐλακωνομανήσᾰσθε ἐλακωνομανήσᾰντο
subjunctive λᾰκωνομᾰνήσωμαι λᾰκωνομᾰνήσῃ λᾰκωνομᾰνήσηται λᾰκωνομᾰνήσησθον λᾰκωνομᾰνήσησθον λᾰκωνομᾰνησώμεθᾰ λᾰκωνομᾰνήσησθε λᾰκωνομᾰνήσωνται
optative λᾰκωνομᾰνησαίμην λᾰκωνομᾰνήσαιο λᾰκωνομᾰνήσαιτο λᾰκωνομᾰνήσαισθον λᾰκωνομᾰνησαίσθην λᾰκωνομᾰνησαίμεθᾰ λᾰκωνομᾰνήσαισθε λᾰκωνομᾰνήσαιντο
imperative   λᾰκωνομᾰ́νησαι λᾰκωνομᾰνησᾰ́σθω λᾰκωνομᾰνήσᾰσθον λᾰκωνομᾰνησᾰ́σθων   λᾰκωνομᾰνήσᾰσθε λᾰκωνομᾰνησᾰ́σθων
passive indicative ἐλακωνομανήθην ἐλακωνομανήθης ἐλακωνομανήθη ἐλακωνομανήθητον ἐλακωνομανηθήτην ἐλακωνομανήθημεν ἐλακωνομανήθητε ἐλακωνομανήθησᾰν
subjunctive λᾰκωνομᾰνηθῶ λᾰκωνομᾰνηθῇς λᾰκωνομᾰνηθῇ λᾰκωνομᾰνηθῆτον λᾰκωνομᾰνηθῆτον λᾰκωνομᾰνηθῶμεν λᾰκωνομᾰνηθῆτε λᾰκωνομᾰνηθῶσῐ(ν)
optative λᾰκωνομᾰνηθείην λᾰκωνομᾰνηθείης λᾰκωνομᾰνηθείη λᾰκωνομᾰνηθεῖτον / λᾰκωνομᾰνηθείητον λᾰκωνομᾰνηθείτην / λᾰκωνομᾰνηθειήτην λᾰκωνομᾰνηθεῖμεν / λᾰκωνομᾰνηθείημεν λᾰκωνομᾰνηθεῖτε / λᾰκωνομᾰνηθείητε λᾰκωνομᾰνηθεῖεν / λᾰκωνομᾰνηθείησᾰν
imperative   λᾰκωνομᾰνήθητῐ λᾰκωνομᾰνηθήτω λᾰκωνομᾰνήθητον λᾰκωνομᾰνηθήτων   λᾰκωνομᾰνήθητε λᾰκωνομᾰνηθέντων
active middle passive
infinitive λᾰκωνομᾰνῆσαι λᾰκωνομᾰνήσᾰσθαι λᾰκωνομᾰνηθῆναι
participle m λᾰκωνομᾰνήσᾱς λᾰκωνομᾰνησᾰ́μενος λᾰκωνομᾰνηθείς
f λᾰκωνομᾰνήσᾱσᾰ λᾰκωνομᾰνησᾰμένη λᾰκωνομᾰνηθεῖσᾰ
n λᾰκωνομᾰνῆσᾰν λᾰκωνομᾰνησᾰ́μενον λᾰκωνομᾰνηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: λελακωνομάνηκᾰ, λελακωνομάνημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λελακωνομάνηκᾰ λελακωνομάνηκᾰς λελακωνομάνηκε(ν) λελακωνομανήκᾰτον λελακωνομανήκᾰτον λελακωνομανήκᾰμεν λελακωνομανήκᾰτε λελακωνομανήκᾱσῐ(ν)
subjunctive λελακωνομανήκω λελακωνομανήκῃς λελακωνομανήκῃ λελακωνομανήκητον λελακωνομανήκητον λελακωνομανήκωμεν λελακωνομανήκητε λελακωνομανήκωσῐ(ν)
optative λελακωνομανήκοιμῐ / λελακωνομανηκοίην λελακωνομανήκοις / λελακωνομανηκοίης λελακωνομανήκοι / λελακωνομανηκοίη λελακωνομανήκοιτον λελακωνομανηκοίτην λελακωνομανήκοιμεν λελακωνομανήκοιτε λελακωνομανήκοιεν
imperative   λελακωνομάνηκε λελακωνομανηκέτω λελακωνομανήκετον λελακωνομανηκέτων   λελακωνομανήκετε λελακωνομανηκόντων
middle/
passive 		indicative λελακωνομάνημαι λελακωνομάνησαι λελακωνομάνηται λελακωνομάνησθον λελακωνομάνησθον λελακωνομανήμεθᾰ λελακωνομάνησθε λελακωνομάνηνται
subjunctive λελακωνομανημένος ὦ λελακωνομανημένος ᾖς λελακωνομανημένος ᾖ λελακωνομανημένω ἦτον λελακωνομανημένω ἦτον λελακωνομανημένοι ὦμεν λελακωνομανημένοι ἦτε λελακωνομανημένοι ὦσῐ(ν)
optative λελακωνομανημένος εἴην λελακωνομανημένος εἴης λελακωνομανημένος εἴη λελακωνομανημένω εἴητον / εἶτον λελακωνομανημένω εἰήτην / εἴτην λελακωνομανημένοι εἴημεν / εἶμεν λελακωνομανημένοι εἴητε / εἶτε λελακωνομανημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   λελακωνομάνησο λελακωνομανήσθω λελακωνομάνησθον λελακωνομανήσθων   λελακωνομάνησθε λελακωνομανήσθων
active middle/passive
infinitive λελακωνομανηκέναι λελακωνομανῆσθαι
participle m λελακωνομανηκώς λελακωνομανημένος
f λελακωνομανηκυῖᾰ λελακωνομανημένη
n λελακωνομανηκός λελακωνομανημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐλελακωνομανήκειν / ἐλελακωνομανήκη, ἐλελακωνομανήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλελακωνομανήκειν / ἐλελακωνομανήκη ἐλελακωνομανήκεις / ἐλελακωνομανήκης ἐλελακωνομανήκει(ν) ἐλελακωνομανήκετον ἐλελακωνομανηκέτην ἐλελακωνομανήκεμεν ἐλελακωνομανήκετε ἐλελακωνομανήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐλελακωνομανήμην ἐλελακωνομάνησο ἐλελακωνομάνητο ἐλελακωνομάνησθον ἐλελακωνομανήσθην ἐλελακωνομανήμεθᾰ ἐλελακωνομάνησθε ἐλελακωνομάνηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.