λανθάνοντος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lan.tʰá.non.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lanˈtʰa.non.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lanˈθa.non.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lanˈθa.non.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lanˈθa.non.dos/

Participle

λανθάνοντος • (lanthánontos)

masculine/neuter genitive singular of λανθάνων (lanthánōn)

Greek

Adjective

λανθάνοντος • (lanthánontos)

genitive masculine singular of λανθάνων (lanthánon)
genitive neuter singular of λανθάνων (lanthánon)