λελυμένοιν

See also: λελυμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /le.ly.mé.noi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /le.lyˈme.nyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /le.lyˈme.nyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /le.lyˈme.nyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /le.liˈme.nin/

Participle

λελῠμένοιν • (lelŭménoin)

genitive/dative dual masculine/neuter of λελῠμένος (lelŭménos)