λιπόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /li.pó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /liˈpo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /liˈpo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /liˈpo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈpo.me.nos/

Participle

λῐπόμενος • (lĭpómenos) m (feminine λῐπομένη, neuter λῐπόμενον); first/second declension

aorist middle participle of λείπω (leípō)

Declension

First and second declension of λῐπόμενος; λῐπομένη; λῐπόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λῐπόμενος lĭpómenos	λῐπομένη lĭpoménē	λῐπόμενον lĭpómenon	λῐπομένω lĭpoménō	λῐπομένᾱ lĭpoménā	λῐπομένω lĭpoménō	λῐπόμενοι lĭpómenoi	λῐπόμεναι lĭpómenai	λῐπόμενᾰ lĭpómenă
Genitive	λῐπομένου lĭpoménou	λῐπομένης lĭpoménēs	λῐπομένου lĭpoménou	λῐπομένοιν lĭpoménoin	λῐπομέναιν lĭpoménain	λῐπομένοιν lĭpoménoin	λῐπομένων lĭpoménōn	λῐπομένων lĭpoménōn	λῐπομένων lĭpoménōn
Dative	λῐπομένῳ lĭpoménōi	λῐπομένῃ lĭpoménēi	λῐπομένῳ lĭpoménōi	λῐπομένοιν lĭpoménoin	λῐπομέναιν lĭpoménain	λῐπομένοιν lĭpoménoin	λῐπομένοις lĭpoménois	λῐπομέναις lĭpoménais	λῐπομένοις lĭpoménois
Accusative	λῐπόμενον lĭpómenon	λῐπομένην lĭpoménēn	λῐπόμενον lĭpómenon	λῐπομένω lĭpoménō	λῐπομένᾱ lĭpoménā	λῐπομένω lĭpoménō	λῐπομένους lĭpoménous	λῐπομένᾱς lĭpoménās	λῐπόμενᾰ lĭpómenă
Vocative	λῐπόμενε lĭpómene	λῐπομένη lĭpoménē	λῐπόμενον lĭpómenon	λῐπομένω lĭpoménō	λῐπομένᾱ lĭpoménā	λῐπομένω lĭpoménō	λῐπόμενοι lĭpómenoi	λῐπόμεναι lĭpómenai	λῐπόμενᾰ lĭpómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λῐπομένως lĭpoménōs			λῐπομενώτερος lĭpomenṓteros			λῐπομενώτᾰτος lĭpomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.