λισσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lis.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lisˈso.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lisˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lisˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈso.me.nos/

Participle

λισσόμενος • (lissómenos) m (feminine λισσομένη, neuter λισσόμενον); first/second declension

present middle participle of λίσσομαι (líssomai)

Declension

First and second declension of λισσόμενος; λισσομένη; λισσόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λισσόμενος lissómenos	λισσομένη lissoménē	λισσόμενον lissómenon	λισσομένω lissoménō	λισσομένᾱ lissoménā	λισσομένω lissoménō	λισσόμενοι lissómenoi	λισσόμεναι lissómenai	λισσόμενᾰ lissómenă
Genitive	λισσομένου lissoménou	λισσομένης lissoménēs	λισσομένου lissoménou	λισσομένοιν lissoménoin	λισσομέναιν lissoménain	λισσομένοιν lissoménoin	λισσομένων lissoménōn	λισσομένων lissoménōn	λισσομένων lissoménōn
Dative	λισσομένῳ lissoménōi	λισσομένῃ lissoménēi	λισσομένῳ lissoménōi	λισσομένοιν lissoménoin	λισσομέναιν lissoménain	λισσομένοιν lissoménoin	λισσομένοις lissoménois	λισσομέναις lissoménais	λισσομένοις lissoménois
Accusative	λισσόμενον lissómenon	λισσομένην lissoménēn	λισσόμενον lissómenon	λισσομένω lissoménō	λισσομένᾱ lissoménā	λισσομένω lissoménō	λισσομένους lissoménous	λισσομένᾱς lissoménās	λισσόμενᾰ lissómenă
Vocative	λισσόμενε lissómene	λισσομένη lissoménē	λισσόμενον lissómenon	λισσομένω lissoménō	λισσομένᾱ lissoménā	λισσομένω lissoménō	λισσόμενοι lissómenoi	λισσόμεναι lissómenai	λισσόμενᾰ lissómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λισσομένως lissoménōs			λισσομενώτερος lissomenṓteros			λισσομενώτᾰτος lissomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.