λογικός

Ancient Greek

Etymology

From λόγος (lógos, “speech, reason”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lo.ɡi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lo.ɡiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lo.ʝiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lo.ʝiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lo.ʝiˈkos/

Adjective

λογῐκός • (logĭkós) m (feminine λογῐκή, neuter λογῐκόν); first/second declension

Belonging to speech: prose
Belonging to reason: intellectual
rational, logical, reasonable, thoughtful

Inflection

First and second declension of λογῐκός; λογῐκή; λογῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λογῐκός logĭkós	λογῐκή logĭkḗ	λογῐκόν logĭkón	λογῐκώ logĭkṓ	λογῐκᾱ́ logĭkā́	λογῐκώ logĭkṓ	λογῐκοί logĭkoí	λογῐκαί logĭkaí	λογῐκᾰ́ logĭkắ
Genitive	λογῐκοῦ logĭkoû	λογῐκῆς logĭkês	λογῐκοῦ logĭkoû	λογῐκοῖν logĭkoîn	λογῐκαῖν logĭkaîn	λογῐκοῖν logĭkoîn	λογῐκῶν logĭkôn	λογῐκῶν logĭkôn	λογῐκῶν logĭkôn
Dative	λογῐκῷ logĭkōî	λογῐκῇ logĭkēî	λογῐκῷ logĭkōî	λογῐκοῖν logĭkoîn	λογῐκαῖν logĭkaîn	λογῐκοῖν logĭkoîn	λογῐκοῖς logĭkoîs	λογῐκαῖς logĭkaîs	λογῐκοῖς logĭkoîs
Accusative	λογῐκόν logĭkón	λογῐκήν logĭkḗn	λογῐκόν logĭkón	λογῐκώ logĭkṓ	λογῐκᾱ́ logĭkā́	λογῐκώ logĭkṓ	λογῐκούς logĭkoús	λογῐκᾱ́ς logĭkā́s	λογῐκᾰ́ logĭkắ
Vocative	λογῐκέ logĭké	λογῐκή logĭkḗ	λογῐκόν logĭkón	λογῐκώ logĭkṓ	λογῐκᾱ́ logĭkā́	λογῐκώ logĭkṓ	λογῐκοί logĭkoí	λογῐκαί logĭkaí	λογῐκᾰ́ logĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λογῐκῶς logĭkôs			λογῐκώτερος logĭkṓteros			λογῐκώτᾰτος logĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“λογικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
λογικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
G3050 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Adjective

λογικός • (logikós) m (feminine λογική, neuter λογικό)

logical, rational
reasonable
sensible (Acting with or showing good sense; able to make good judgements based on reason)

Declension

Declension of λογικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λογικός (logikós)	λογική (logikí)	λογικό (logikó)	λογικοί (logikoí)	λογικές (logikés)	λογικά (logiká)
genitive	λογικού (logikoú)	λογικής (logikís)	λογικού (logikoú)	λογικών (logikón)	λογικών (logikón)	λογικών (logikón)
accusative	λογικό (logikó)	λογική (logikí)	λογικό (logikó)	λογικούς (logikoús)	λογικές (logikés)	λογικά (logiká)
vocative	λογικέ (logiké)	λογική (logikí)	λογικό (logikó)	λογικοί (logikoí)	λογικές (logikés)	λογικά (logiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λογικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λογικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?)	singular			plural
comparative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λογικότερος (logikóteros)	λογικότερη (logikóteri)	λογικότερο (logikótero)	λογικότεροι (logikóteroi)	λογικότερες (logikóteres)	λογικότερα (logikótera)
genitive	λογικότερου (logikóterou)	λογικότερης (logikóteris)	λογικότερου (logikóterou)	λογικότερων (logikóteron)	λογικότερων (logikóteron)	λογικότερων (logikóteron)
accusative	λογικότερο (logikótero)	λογικότερη (logikóteri)	λογικότερο (logikótero)	λογικότερους (logikóterous)	λογικότερες (logikóteres)	λογικότερα (logikótera)
vocative	λογικότερε (logikótere)	λογικότερη (logikóteri)	λογικότερο (logikótero)	λογικότεροι (logikóteroi)	λογικότερες (logikóteres)	λογικότερα (logikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο λογικότερος", etc)

absolute superlative (?)	singular			plural
absolute superlative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λογικότατος (logikótatos)	λογικότατη (logikótati)	λογικότατο (logikótato)	λογικότατοι (logikótatoi)	λογικότατες (logikótates)	λογικότατα (logikótata)
genitive	λογικότατου (logikótatou)	λογικότατης (logikótatis)	λογικότατου (logikótatou)	λογικότατων (logikótaton)	λογικότατων (logikótaton)	λογικότατων (logikótaton)
accusative	λογικότατο (logikótato)	λογικότατη (logikótati)	λογικότατο (logikótato)	λογικότατους (logikótatous)	λογικότατες (logikótates)	λογικότατα (logikótata)
vocative	λογικότατε (logikótate)	λογικότατη (logikótati)	λογικότατο (logikótato)	λογικότατοι (logikótatoi)	λογικότατες (logikótates)	λογικότατα (logikótata)

Noun

λογικός • (logikós) m

a sane person

Declension

Declension of **λογικός**
	singular	plural
nominative	λογικός (logikós)	λογικοί (logikoí)
genitive	λογικού (logikoú)	λογικών (logikón)
accusative	λογικό (logikó)	λογικούς (logikoús)
vocative	λογικέ (logiké)	λογικοί (logikoí)

Related terms

λογική f (logikí, “logic”)