λοχάω

Ancient Greek

Etymology

From λόχος (lókhos, “ambush”) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

 

Verb

λοχάω • (lokháō)

  1. (transitive) to lie in wait for, waylay, ambush
  2. (intransitive) to lie in wait or ambush
  3. (transitive) to prepare an ambush on (a road etc.)

Conjugation

   Present: λοχᾰ́ω, λοχᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λοχᾰ́ω λοχᾰ́εις λοχᾰ́ει λοχᾰ́ετον λοχᾰ́ετον λοχᾰ́ομεν λοχᾰ́ετε λοχᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive λοχᾰ́ω λοχᾰ́ῃς λοχᾰ́ῃ λοχᾰ́ητον λοχᾰ́ητον λοχᾰ́ωμεν λοχᾰ́ητε λοχᾰ́ωσῐ(ν)
optative λοχᾰ́οιμῐ λοχᾰ́οις λοχᾰ́οι λοχᾰ́οιτον λοχᾰοίτην λοχᾰ́οιμεν λοχᾰ́οιτε λοχᾰ́οιεν
imperative   λόχᾰε λοχᾰέτω λοχᾰ́ετον λοχᾰέτων   λοχᾰ́ετε λοχᾰόντων
middle/
passive 		indicative λοχᾰ́ομαι λοχᾰ́ῃ,
λοχᾰ́ει 		λοχᾰ́εται λοχᾰ́εσθον λοχᾰ́εσθον λοχᾰόμεθᾰ λοχᾰ́εσθε λοχᾰ́ονται
subjunctive λοχᾰ́ωμαι λοχᾰ́ῃ λοχᾰ́ηται λοχᾰ́ησθον λοχᾰ́ησθον λοχᾰώμεθᾰ λοχᾰ́ησθε λοχᾰ́ωνται
optative λοχᾰοίμην λοχᾰ́οιο λοχᾰ́οιτο λοχᾰ́οισθον λοχᾰοίσθην λοχᾰοίμεθᾰ λοχᾰ́οισθε λοχᾰ́οιντο
imperative   λοχᾰ́ου λοχᾰέσθω λοχᾰ́εσθον λοχᾰέσθων   λοχᾰ́εσθε λοχᾰέσθων
active middle/passive
infinitive λοχᾰ́ειν λοχᾰ́εσθαι
participle m λοχᾰ́ων λοχᾰόμενος
f λοχᾰ́ουσᾰ λοχᾰομένη
n λοχᾰ́ον λοχᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: λοχῶ, λοχῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λοχῶ λοχᾷς λοχᾷ λοχᾶτον λοχᾶτον λοχῶμεν λοχᾶτε λοχῶσῐ(ν)
subjunctive λοχῶ λοχᾷς λοχᾷ λοχᾶτον λοχᾶτον λοχῶμεν λοχᾶτε λοχῶσῐ(ν)
optative λοχῴην,
λοχῷμῐ 		λοχῴης,
λοχῷς 		λοχῴη,
λοχῷ 		λοχῷτον,
λοχῴητον 		λοχῴτην,
λοχῳήτην 		λοχῷμεν,
λοχῴημεν 		λοχῷτε,
λοχῴητε 		λοχῷεν,
λοχῴησᾰν
imperative   λόχᾱ λοχᾱ́τω λοχᾶτον λοχᾱ́των   λοχᾶτε λοχώντων
middle/
passive 		indicative λοχῶμαι λοχᾷ λοχᾶται λοχᾶσθον λοχᾶσθον λοχώμεθᾰ λοχᾶσθε λοχῶνται
subjunctive λοχῶμαι λοχᾷ λοχᾶται λοχᾶσθον λοχᾶσθον λοχώμεθᾰ λοχᾶσθε λοχῶνται
optative λοχῴμην λοχῷο λοχῷτο λοχῷσθον λοχῴσθην λοχῴμεθᾰ λοχῷσθε λοχῷντο
imperative   λοχῶ λοχᾱ́σθω λοχᾶσθον λοχᾱ́σθων   λοχᾶσθε λοχᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive λοχᾶν λοχᾶσθαι
participle m λοχῶν λοχώμενος
f λοχῶσᾰ λοχωμένη
n λοχῶν λοχώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

The Epic forms λοχόωσι (lokhóōsi, third plural present active indicative) and λοχόωντες (lokhóōntes, present active participle, masculine nominative plural) are also attested.

   Imperfect: ἐλόχᾰον, ἐλοχᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλόχᾰον ἐλόχᾰες ἐλόχᾰε(ν) ἐλοχᾰ́ετον ἐλοχᾰέτην ἐλοχᾰ́ομεν ἐλοχᾰ́ετε ἐλόχᾰον
middle/
passive 		indicative ἐλοχᾰόμην ἐλοχᾰ́ου ἐλοχᾰ́ετο ἐλοχᾰ́εσθον ἐλοχᾰέσθην ἐλοχᾰόμεθᾰ ἐλοχᾰ́εσθε ἐλοχᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλόχων, ἐλοχώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλόχων ἐλόχᾱς ἐλόχᾱ ἐλοχᾶτον ἐλοχᾱ́την ἐλοχῶμεν ἐλοχᾶτε ἐλόχων
middle/
passive 		indicative ἐλοχώμην ἐλοχῶ ἐλοχᾶτο ἐλοχᾶσθον ἐλοχᾱ́σθην ἐλοχώμεθᾰ ἐλοχᾶσθε ἐλοχῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λοχήσω, λοχήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λοχήσω λοχήσεις λοχήσει λοχήσετον λοχήσετον λοχήσομεν λοχήσετε λοχήσουσῐ(ν)
optative λοχήσοιμῐ λοχήσοις λοχήσοι λοχήσοιτον λοχησοίτην λοχήσοιμεν λοχήσοιτε λοχήσοιεν
middle indicative λοχήσομαι λοχήσῃ,
λοχήσει 		λοχήσεται λοχήσεσθον λοχήσεσθον λοχησόμεθᾰ λοχήσεσθε λοχήσονται
optative λοχησοίμην λοχήσοιο λοχήσοιτο λοχήσοισθον λοχησοίσθην λοχησοίμεθᾰ λοχήσοισθε λοχήσοιντο
active middle
infinitive λοχήσειν λοχήσεσθαι
participle m λοχήσων λοχησόμενος
f λοχήσουσᾰ λοχησομένη
n λοχῆσον λοχησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλόχησᾰ, ἐλοχησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλόχησᾰ ἐλόχησᾰς ἐλόχησε(ν) ἐλοχήσᾰτον ἐλοχησᾰ́την ἐλοχήσᾰμεν ἐλοχήσᾰτε ἐλόχησᾰν
subjunctive λοχήσω λοχήσῃς λοχήσῃ λοχήσητον λοχήσητον λοχήσωμεν λοχήσητε λοχήσωσῐ(ν)
optative λοχήσαιμῐ λοχήσειᾰς,
λοχήσαις 		λοχήσειε(ν),
λοχήσαι 		λοχήσαιτον λοχησαίτην λοχήσαιμεν λοχήσαιτε λοχήσειᾰν,
λοχήσαιεν
imperative   λόχησον λοχησᾰ́τω λοχήσᾰτον λοχησᾰ́των   λοχήσᾰτε λοχησᾰ́ντων
middle indicative ἐλοχησᾰ́μην ἐλοχήσω ἐλοχήσᾰτο ἐλοχήσᾰσθον ἐλοχησᾰ́σθην ἐλοχησᾰ́μεθᾰ ἐλοχήσᾰσθε ἐλοχήσᾰντο
subjunctive λοχήσωμαι λοχήσῃ λοχήσηται λοχήσησθον λοχήσησθον λοχησώμεθᾰ λοχήσησθε λοχήσωνται
optative λοχησαίμην λοχήσαιο λοχήσαιτο λοχήσαισθον λοχησαίσθην λοχησαίμεθᾰ λοχήσαισθε λοχήσαιντο
imperative   λόχησαι λοχησᾰ́σθω λοχήσᾰσθον λοχησᾰ́σθων   λοχήσᾰσθε λοχησᾰ́σθων
active middle
infinitive λοχῆσαι λοχήσᾰσθαι
participle m λοχήσᾱς λοχησᾰ́μενος
f λοχήσᾱσᾰ λοχησᾰμένη
n λοχῆσᾰν λοχησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἐλλοχάω (ellokháō)
  • ὑπολοχάω (hupolokháō)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.