λυσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lyː.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lyˈso.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈso.me.nos/

Participle

λῡσόμενος • (lūsómenos) m (feminine λῡσομένη, neuter λῡσόμενον); first/second declension

future middle participle of λύω (lúō)

Inflection

First and second declension of λῡσόμενος; λῡσομένη; λῡσόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λῡσόμενος lūsómenos	λῡσομένη lūsoménē	λῡσόμενον lūsómenon	λῡσομένω lūsoménō	λῡσομένᾱ lūsoménā	λῡσομένω lūsoménō	λῡσόμενοι lūsómenoi	λῡσόμεναι lūsómenai	λῡσόμενᾰ lūsómenă
Genitive	λῡσομένου lūsoménou	λῡσομένης lūsoménēs	λῡσομένου lūsoménou	λῡσομένοιν lūsoménoin	λῡσομέναιν lūsoménain	λῡσομένοιν lūsoménoin	λῡσομένων lūsoménōn	λῡσομένων lūsoménōn	λῡσομένων lūsoménōn
Dative	λῡσομένῳ lūsoménōi	λῡσομένῃ lūsoménēi	λῡσομένῳ lūsoménōi	λῡσομένοιν lūsoménoin	λῡσομέναιν lūsoménain	λῡσομένοιν lūsoménoin	λῡσομένοις lūsoménois	λῡσομέναις lūsoménais	λῡσομένοις lūsoménois
Accusative	λῡσόμενον lūsómenon	λῡσομένην lūsoménēn	λῡσόμενον lūsómenon	λῡσομένω lūsoménō	λῡσομένᾱ lūsoménā	λῡσομένω lūsoménō	λῡσομένους lūsoménous	λῡσομένᾱς lūsoménās	λῡσόμενᾰ lūsómenă
Vocative	λῡσόμενε lūsómene	λῡσομένη lūsoménē	λῡσόμενον lūsómenon	λῡσομένω lūsoménō	λῡσομένᾱ lūsoménā	λῡσομένω lūsoménō	λῡσόμενοι lūsómenoi	λῡσόμεναι lūsómenai	λῡσόμενᾰ lūsómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λῡσομένως lūsoménōs			λῡσομενώτερος lūsomenṓteros			λῡσομενώτᾰτος lūsomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.