λυτέε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly.té.e/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lyˈte.e/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈte.e/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈte.e/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈte.e/

Adjective

λῠτέε • (lŭtée)

masculine vocative singular of λῠτέος (lŭtéos)