λόγιος

Ancient Greek

Etymology

λόγος (lógos) +‎ -ιος (-ios)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ló.ɡi.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈlo.ɡi.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈlo.ʝi.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈlo.ʝi.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈlo.ʝi.os/

Adjective

λόγῐος • (lógĭos) m (feminine λογί̆ᾱ, neuter λόγῐον); first/second declension

versed in tales or stories; learned, erudite
skilled in words, eloquent
oracular

Inflection

First and second declension of λόγῐος; λογῐ́ᾱ; λόγῐον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λόγῐος lógĭos	λογῐ́ᾱ logĭ́ā	λόγῐον lógĭon	λογῐ́ω logĭ́ō	λογῐ́ᾱ logĭ́ā	λογῐ́ω logĭ́ō	λόγῐοι lógĭoi	λόγῐαι lógĭai	λόγῐᾰ lógĭă
Genitive	λογῐ́ου logĭ́ou	λογῐ́ᾱς logĭ́ās	λογῐ́ου logĭ́ou	λογῐ́οιν logĭ́oin	λογῐ́αιν logĭ́ain	λογῐ́οιν logĭ́oin	λογῐ́ων logĭ́ōn	λογῐ́ων logĭ́ōn	λογῐ́ων logĭ́ōn
Dative	λογῐ́ῳ logĭ́ōi	λογῐ́ᾳ logĭ́āi	λογῐ́ῳ logĭ́ōi	λογῐ́οιν logĭ́oin	λογῐ́αιν logĭ́ain	λογῐ́οιν logĭ́oin	λογῐ́οις logĭ́ois	λογῐ́αις logĭ́ais	λογῐ́οις logĭ́ois
Accusative	λόγῐον lógĭon	λογῐ́ᾱν logĭ́ān	λόγῐον lógĭon	λογῐ́ω logĭ́ō	λογῐ́ᾱ logĭ́ā	λογῐ́ω logĭ́ō	λογῐ́ους logĭ́ous	λογῐ́ᾱς logĭ́ās	λόγῐᾰ lógĭă
Vocative	λόγῐε lógĭe	λογῐ́ᾱ logĭ́ā	λόγῐον lógĭon	λογῐ́ω logĭ́ō	λογῐ́ᾱ logĭ́ā	λογῐ́ω logĭ́ō	λόγῐοι lógĭoi	λόγῐαι lógĭai	λόγῐᾰ lógĭă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λογῐ́ως logĭ́ōs			λογῐώτερος logĭṓteros			λογῐώτᾰτος logĭṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“λόγιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
λόγιος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek λόγιος (lógios).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈlo.ʝi.os/
Hyphenation: λό‧γι‧ος

Adjective

λόγιος • (lógios) m (feminine λόγια, neuter λόγιο)

scholarly, learned
Synonym: (abbreviation -in dictionaries-) λόγ. (lóg.)

Declension

Declension of λόγιος
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λόγιος (lógios)	λόγια (lógia)	λόγιο (lógio)	λόγιοι (lógioi)	λόγιες (lógies)	λόγια (lógia)
genitive	λόγιου (lógiou)	λόγιας (lógias)	λόγιου (lógiou)	λόγιων (lógion)	λόγιων (lógion)	λόγιων (lógion)
accusative	λόγιο (lógio)	λόγια (lógia)	λόγιο (lógio)	λόγιους (lógious)	λόγιες (lógies)	λόγια (lógia)
vocative	λόγιε (lógie)	λόγια (lógia)	λόγιο (lógio)	λόγιοι (lógioi)	λόγιες (lógies)	λόγια (lógia)

Notes: Also, formal substantivised feminine: λογία (logía).
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λόγιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λόγιος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?)	singular			plural
comparative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λογιότερος (logióteros)	λογιότερη (logióteri)	λογιότερο (logiótero)	λογιότεροι (logióteroi)	λογιότερες (logióteres)	λογιότερα (logiótera)
genitive	λογιότερου (logióterou)	λογιότερης (logióteris)	λογιότερου (logióterou)	λογιότερων (logióteron)	λογιότερων (logióteron)	λογιότερων (logióteron)
accusative	λογιότερο (logiótero)	λογιότερη (logióteri)	λογιότερο (logiótero)	λογιότερους (logióterous)	λογιότερες (logióteres)	λογιότερα (logiótera)
vocative	λογιότερε (logiótere)	λογιότερη (logióteri)	λογιότερο (logiótero)	λογιότεροι (logióteroi)	λογιότερες (logióteres)	λογιότερα (logiótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο λογιότερος", etc)

absolute superlative (?)	singular			plural
absolute superlative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λογιότατος (logiótatos)	λογιότατη (logiótati)	λογιότατο (logiótato)	λογιότατοι (logiótatoi)	λογιότατες (logiótates)	λογιότατα (logiótata)
genitive	λογιότατου (logiótatou)	λογιότατης (logiótatis)	λογιότατου (logiótatou)	λογιότατων (logiótaton)	λογιότατων (logiótaton)	λογιότατων (logiótaton)
accusative	λογιότατο (logiótato)	λογιότατη (logiótati)	λογιότατο (logiótato)	λογιότατους (logiótatous)	λογιότατες (logiótates)	λογιότατα (logiótata)
vocative	λογιότατε (logiótate)	λογιότατη (logiótati)	λογιότατο (logiótato)	λογιότατοι (logiótatoi)	λογιότατες (logiótates)	λογιότατα (logiótata)

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

References

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading