μάγουλο
Greek
Etymology
From Byzantine Greek, from late Koine Greek μάγουλον (mágoulon), itself from Late Latin magulum.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈma.ɣu.lo/
Noun
μάγουλο • (mágoulo) n (plural μάγουλα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μάγουλο (mágoulo) | μάγουλα (mágoula) |
| genitive | μάγουλου (mágoulou) | μάγουλων (mágoulon) |
| accusative | μάγουλο (mágoulo) | μάγουλα (mágoula) |
| vocative | μάγουλο (mágoulo) | μάγουλα (mágoula) |
Related terms
- μαγούλα f (magoúla, “hill”)
- μαγουλάδες f pl (magouládes, “mumps”)
- λακκάκι n (lakkáki, “dimple”) (of the face, diminutive)