μέλεος

Ancient Greek

Etymology

As for its accent, this word agrees with secondary adjectives like χρύσεος (khrúseos), λίθεος (lítheos), βόεος (bóeos), but conceptually it rather belongs to primary oxytones, like ἐτεός (eteós), κενεός (keneós), στερεός (stereós). Like ἐτεός (eteós) is from *ἐτεϝός (*etewós), this adjective could derive from *μέλεϝος (*mélewos). Further details are unclear.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.le.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.le.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.le.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.le.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.le.os/

Adjective

μέλεος • (méleos) m (feminine μελέᾱ, neuter μέλεον); first/second declension

idle, useless, futile, vain
Synonym: μάταιος (mátaios)
unhappy, miserable, wretched

Declension

First and second declension of μέλεος; μελέᾱ; μέλεον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μέλεος méleos	μελέᾱ meléā	μέλεον méleon	μελέω meléō	μελέᾱ meléā	μελέω meléō	μέλεοι méleoi	μέλεαι méleai	μέλεᾰ méleă
Genitive	μελέου meléou	μελέᾱς meléās	μελέου meléou	μελέοιν meléoin	μελέαιν meléain	μελέοιν meléoin	μελέων meléōn	μελέων meléōn	μελέων meléōn
Dative	μελέῳ meléōi	μελέᾳ meléāi	μελέῳ meléōi	μελέοιν meléoin	μελέαιν meléain	μελέοιν meléoin	μελέοις meléois	μελέαις meléais	μελέοις meléois
Accusative	μέλεον méleon	μελέᾱν meléān	μέλεον méleon	μελέω meléō	μελέᾱ meléā	μελέω meléō	μελέους meléous	μελέᾱς meléās	μέλεᾰ méleă
Vocative	μέλεε mélee	μελέᾱ meléā	μέλεον méleon	μελέω meléō	μελέᾱ meléā	μελέω meléō	μέλεοι méleoi	μέλεαι méleai	μέλεᾰ méleă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μελέως meléōs			μελεώτερος meleṓteros			μελεώτᾰτος meleṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

μελεοπαθής (meleopathḗs)
μελεόπονος (meleóponos)
μελεόφρων (meleóphrōn)