μένεϊ

See also: μένει

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.ne.i/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ne.i/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.ne.i/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ne.i/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ne.i/

Noun

μένεϊ • (méneï)

(Epic) dative singular of μένος (ménos)