μαγειρεύω
Greek
Etymology
Inherited from Hellenistic Koine Greek μαγειρεύω (mageireúō, “cook; be a butcher”).
Pronunciation
- IPA(key): /ma.ʝiˈɾe.vo/
- Hyphenation: μα‧γει‧ρεύ‧ω
Verb
μαγειρεύω • (mageirévo) (past μαγείρεψα, passive μαγειρεύομαι)
Conjugation
μαγειρεύω μαγειρεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | μαγειρέψω | μαγειρεύομαι | μαγειρευτώ | |
| 2 sg | μαγειρεύεις | μαγειρέψεις | μαγειρεύεσαι | μαγειρευτείς |
| 3 sg | μαγειρεύει | μαγειρέψει | μαγειρεύεται | μαγειρευτεί |
| 1 pl | μαγειρεύουμε, [‑ομε] | μαγειρέψουμε, [‑ομε] | μαγειρευόμαστε | μαγειρευτούμε |
| 2 pl | μαγειρεύετε | μαγειρέψετε | μαγειρεύεστε, μαγειρευόσαστε | μαγειρευτείτε |
| 3 pl | μαγειρεύουν(ε) | μαγειρέψουν(ε) | μαγειρεύονται | μαγειρευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | μαγείρευα | μαγείρεψα | μαγειρευόμουν(α) | μαγειρεύτηκα |
| 2 sg | μαγείρευες | μαγείρεψες | μαγειρευόσουν(α) | μαγειρεύτηκες |
| 3 sg | μαγείρευε | μαγείρεψε | μαγειρευόταν(ε) | μαγειρεύτηκε |
| 1 pl | μαγειρεύαμε | μαγειρέψαμε | μαγειρευόμασταν, (‑όμαστε) | μαγειρευτήκαμε |
| 2 pl | μαγειρεύατε | μαγειρέψατε | μαγειρευόσασταν, (‑όσαστε) | μαγειρευτήκατε |
| 3 pl | μαγείρευαν, μαγειρεύαν(ε) | μαγείρεψαν, μαγειρέψαν(ε) | μαγειρεύονταν, (μαγειρευόντουσαν) | μαγειρεύτηκαν, μαγειρευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα μαγειρέψω ➤ | θα μαγειρεύομαι ➤ | θα μαγειρευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα μαγειρεύεις, … | θα μαγειρέψεις, … | θα μαγειρεύεσαι, … | θα μαγειρευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … μαγειρέψει έχω, έχεις, … μαγειρεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … μαγειρευτεί είμαι, είσαι, … μαγειρεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … μαγειρέψει είχα, είχες, … μαγειρεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … μαγειρευτεί ήμουν, ήσουν, … μαγειρεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … μαγειρέψει θα έχω, θα έχεις, … μαγειρεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … μαγειρευτεί θα είμαι, θα είσαι, … μαγειρεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | μαγείρευε | μαγείρεψε, μαγείρευ' 1 | — | μαγειρέψου |
| 2 pl | μαγειρεύετε | μαγειρέψτε, μαγειρεύτε2 | μαγειρεύεστε | μαγειρευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | μαγειρεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας μαγειρέψει ➤ | μαγειρεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | μαγειρέψει | μαγειρευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. μαγείρευ' το ("cook it!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||