μαγικός
Ancient Greek
Etymology
From μάγος (mágos) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ma.ɡi.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ma.ɡiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ma.ʝiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ma.ʝiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ma.ʝiˈkos/
Adjective
μᾰγῐκός • (măgĭkós) m (feminine μᾰγῐκή, neuter μᾰγῐκόν); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | μᾰγῐκός măgĭkós |
μᾰγῐκή măgĭkḗ |
μᾰγῐκόν măgĭkón |
μᾰγῐκώ măgĭkṓ |
μᾰγῐκᾱ́ măgĭkā́ |
μᾰγῐκώ măgĭkṓ |
μᾰγῐκοί măgĭkoí |
μᾰγῐκαί măgĭkaí |
μᾰγῐκᾰ́ măgĭkắ | |||||
| Genitive | μᾰγῐκοῦ măgĭkoû |
μᾰγῐκῆς măgĭkês |
μᾰγῐκοῦ măgĭkoû |
μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn |
μᾰγῐκαῖν măgĭkaîn |
μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn |
μᾰγῐκῶν măgĭkôn |
μᾰγῐκῶν măgĭkôn |
μᾰγῐκῶν măgĭkôn | |||||
| Dative | μᾰγῐκῷ măgĭkōî |
μᾰγῐκῇ măgĭkēî |
μᾰγῐκῷ măgĭkōî |
μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn |
μᾰγῐκαῖν măgĭkaîn |
μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn |
μᾰγῐκοῖς măgĭkoîs |
μᾰγῐκαῖς măgĭkaîs |
μᾰγῐκοῖς măgĭkoîs | |||||
| Accusative | μᾰγῐκόν măgĭkón |
μᾰγῐκήν măgĭkḗn |
μᾰγῐκόν măgĭkón |
μᾰγῐκώ măgĭkṓ |
μᾰγῐκᾱ́ măgĭkā́ |
μᾰγῐκώ măgĭkṓ |
μᾰγῐκούς măgĭkoús |
μᾰγῐκᾱ́ς măgĭkā́s |
μᾰγῐκᾰ́ măgĭkắ | |||||
| Vocative | μᾰγῐκέ măgĭké |
μᾰγῐκή măgĭkḗ |
μᾰγῐκόν măgĭkón |
μᾰγῐκώ măgĭkṓ |
μᾰγῐκᾱ́ măgĭkā́ |
μᾰγῐκώ măgĭkṓ |
μᾰγῐκοί măgĭkoí |
μᾰγῐκαί măgĭkaí |
μᾰγῐκᾰ́ măgĭkắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| μᾰγῐκῶς măgĭkôs |
μᾰγῐκώτερος măgĭkṓteros |
μᾰγῐκώτᾰτος măgĭkṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- Mariupol Greek: маико (maiko)
See also
- Μαγικός (Magikós, “Magian”)
Further reading
- μαγικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- μαγικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “μαγικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Etymology
From Ancient Greek μαγικός (magikós). By surface analysis, μάγος (mágos) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
- IPA(key): /ma.ʝiˈkos/
Adjective
μαγικός • (magikós) m (feminine μαγική, neuter μαγικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μαγικός (magikós) | μαγική (magikí) | μαγικό (magikó) | μαγικοί (magikoí) | μαγικές (magikés) | μαγικά (magiká) | |
| genitive | μαγικού (magikoú) | μαγικής (magikís) | μαγικού (magikoú) | μαγικών (magikón) | μαγικών (magikón) | μαγικών (magikón) | |
| accusative | μαγικό (magikó) | μαγική (magikí) | μαγικό (magikó) | μαγικούς (magikoús) | μαγικές (magikés) | μαγικά (magiká) | |
| vocative | μαγικέ (magiké) | μαγική (magikí) | μαγικό (magikó) | μαγικοί (magikoí) | μαγικές (magikés) | μαγικά (magiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαγικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαγικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο μαγικότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||