μαγνητικός
Greek
Adjective
μαγνητικός • (magnitikós) m (feminine μαγνητική, neuter μαγνητικό)
- magnetic, of or pertaining to magnetism.
- Antonym: αντιμαγνητικός (antimagnitikós)
- μαγνητική πυξίδα ― magnitikí pyxída ― magnetic compass
- (figuratively) mesmerising, attractive (personality)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μαγνητικός (magnitikós) | μαγνητική (magnitikí) | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητικοί (magnitikoí) | μαγνητικές (magnitikés) | μαγνητικά (magnitiká) | |
| genitive | μαγνητικού (magnitikoú) | μαγνητικής (magnitikís) | μαγνητικού (magnitikoú) | μαγνητικών (magnitikón) | μαγνητικών (magnitikón) | μαγνητικών (magnitikón) | |
| accusative | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητική (magnitikí) | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητικούς (magnitikoús) | μαγνητικές (magnitikés) | μαγνητικά (magnitiká) | |
| vocative | μαγνητικέ (magnitiké) | μαγνητική (magnitikí) | μαγνητικό (magnitikó) | μαγνητικοί (magnitikoí) | μαγνητικές (magnitikés) | μαγνητικά (magnitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαγνητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαγνητικός, etc.)
Derived terms
- μαγνητική ροή f (magnitikí roḯ, “magnetic flux”)
- μαγνητικό πεδίο n (magnitikó pedío, “magnetic field”)
Related terms
- see: μαγνήτης m (magnítis, “magnet”)