μακροχρόνιος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek μακροχρόνιος (makrokhrónios).[1] By surface analysis, μακρο- (makro-) + χρόν(ος) (chrón(os)) + -ιος (-ios).
Pronunciation
- IPA(key): /ma.kɾoˈxɾo.ni.os/
- Hyphenation: μα‧κρο‧χρό‧νι‧ος
Adjective
μακροχρόνιος • (makrochrónios) m (feminine μακροχρόνια, neuter μακροχρόνιο)
- long-lasting, long (persisting or enduring for a long time; having great duration)
- long-term (extending over a relatively long time period)
- long-standing (having existed for a long time)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μακροχρόνιος (makrochrónios) | μακροχρόνια (makrochrónia) | μακροχρόνιο (makrochrónio) | μακροχρόνιοι (makrochrónioi) | μακροχρόνιες (makrochrónies) | μακροχρόνια (makrochrónia) | |
| genitive | μακροχρόνιου (makrochróniou) | μακροχρόνιας (makrochrónias) | μακροχρόνιου (makrochróniou) | μακροχρόνιων (makrochrónion) | μακροχρόνιων (makrochrónion) | μακροχρόνιων (makrochrónion) | |
| accusative | μακροχρόνιο (makrochrónio) | μακροχρόνια (makrochrónia) | μακροχρόνιο (makrochrónio) | μακροχρόνιους (makrochrónious) | μακροχρόνιες (makrochrónies) | μακροχρόνια (makrochrónia) | |
| vocative | μακροχρόνιε (makrochrónie) | μακροχρόνια (makrochrónia) | μακροχρόνιο (makrochrónio) | μακροχρόνιοι (makrochrónioi) | μακροχρόνιες (makrochrónies) | μακροχρόνια (makrochrónia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μακροχρόνιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μακροχρόνιος, etc.)
Synonyms
- (all senses): μακρόχρονος (makróchronos)
- (long-term): μακροπρόθεσμος (makropróthesmos)
Derived terms
- μακροχρόνια (makrochrónia, adverb)
References
- ^ μακροχρόνιος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language