μανδαρίνος

Greek

Noun

μανδαρίνος • (mandarínos) m (plural μανδαρίνοι)

  1. mandarin, Chinese court official

Declension

Declension of μανδαρίνος
singular plural
nominative μανδαρίνος (mandarínos) μανδαρίνοι (mandarínoi)
genitive μανδαρίνου (mandarínou) μανδαρίνων (mandarínon)
accusative μανδαρίνο (mandaríno) μανδαρίνους (mandarínous)
vocative μανδαρίνε (mandaríne) μανδαρίνοι (mandarínoi)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.