μανιτάρι

Greek

Etymology

From Ancient Greek mushroom name ἀμᾱνί̄της (amāní̄tēs), from the mountain range Ᾰ̓́μᾱνος (Ắmānos) with the provenience suffix -ῑ́της (-ī́tēs), plus the later colloquial suffix +‎ -άρι (-ári).

Noun

μανιτάρι • (manitárin (plural μανιτάρια)

  1. mushroom (the fruiting body of a fungus)

Declension

Declension of μανιτάρι
singular plural
nominative μανιτάρι (manitári) μανιτάρια (manitária)
genitive μανιταριού (manitarioú) μανιταριών (manitarión)
accusative μανιτάρι (manitári) μανιτάρια (manitária)
vocative μανιτάρι (manitári) μανιτάρια (manitária)

Synonyms

  • μύκης m (mýkis)
  • αμανίτης m (amanítis)

Descendants

  • Ottoman Turkish: مانطار (mantar), منطر (mantar), مانطر (mantar)
    • Turkish: mantar
    • Armenian: մանթար (mantʻar), մանթառ (mantʻaṙ)

Further reading