μαντείο

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek μαντεῖον (manteîon).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /manˈdi.o/
  • Hyphenation: μα‧ντεί‧ο

Noun

μαντείο • (manteío) n (plural μαντεία)

  1. oracle (a shrine dedicated to some prophetic deity)
    το μαντείο των Δελφών ― to manteío ton Delfón ― the oracle of Delphi

Declension

Declension of μαντείο
singular plural
nominative μαντείο (manteío) μαντεία (manteía)
genitive μαντείου (manteíou) μαντείων (manteíon)
accusative μαντείο (manteío) μαντεία (manteía)
vocative μαντείο (manteío) μαντεία (manteía)

References

  1. ^ μαντείο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.