μαρνάμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mar.ná.me.noi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /marˈna.me.ny/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /marˈna.me.ny/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /marˈna.me.ny/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /marˈna.me.ni/

Participle

μαρνάμενοι • (marnámenoi)

masculine nominative/vocative plural of μαρνάμενος (marnámenos)