μαρναμένων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mar.na.mé.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mar.naˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /mar.naˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mar.naˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mar.naˈme.non/

Participle

μαρνᾰμένων • (marnăménōn)

masculine/feminine/neuter genitive plural of μαρνάμενος (marnámenos)