ματαιώνω
Greek
Etymology
Learnedly from Ancient Greek ματαιῶ (mataiô, “to bring to naught”) + -ώνω (-óno), with semantic loan from French rendre vain.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ma.teˈo.no/
- Hyphenation: μα‧ται‧ώ‧νω
Verb
ματαιώνω • (mataióno) (past ματαίωσα, passive ματαιώνομαι)
- to cancel (to invalidate or annul: planned activity)
- Synonym: ακυρώνω (akyróno)
- to thwart, foil, frustrate, stymie (a plan of intended action)
Conjugation
ματαιώνω ματαιώνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ματαιώσω | ματαιώνομαι | ματαιωθώ | |
| 2 sg | ματαιώνεις | ματαιώσεις | ματαιώνεσαι | ματαιωθείς |
| 3 sg | ματαιώνει | ματαιώσει | ματαιώνεται | ματαιωθεί |
| 1 pl | ματαιώνουμε, [‑ομε] | ματαιώσουμε, [‑ομε] | ματαιωνόμαστε | ματαιωθούμε |
| 2 pl | ματαιώνετε | ματαιώσετε | ματαιώνεστε, ματαιωνόσαστε | ματαιωθείτε |
| 3 pl | ματαιώνουν(ε) | ματαιώσουν(ε) | ματαιώνονται | ματαιωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ματαίωνα | ματαίωσα | ματαιωνόμουν(α) | ματαιώθηκα |
| 2 sg | ματαίωνες | ματαίωσες | ματαιωνόσουν(α) | ματαιώθηκες |
| 3 sg | ματαίωνε | ματαίωσε | ματαιωνόταν(ε) | ματαιώθηκε |
| 1 pl | ματαιώναμε | ματαιώσαμε | ματαιωνόμασταν, (‑όμαστε) | ματαιωθήκαμε |
| 2 pl | ματαιώνατε | ματαιώσατε | ματαιωνόσασταν, (‑όσαστε) | ματαιωθήκατε |
| 3 pl | ματαίωναν, ματαιώναν(ε) | ματαίωσαν, ματαιώσαν(ε) | ματαιώνονταν, (ματαιωνόντουσαν) | ματαιώθηκαν, ματαιωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα ματαιώσω ➤ | θα ματαιώνομαι ➤ | θα ματαιωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ματαιώνεις, … | θα ματαιώσεις, … | θα ματαιώνεσαι, … | θα ματαιωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ματαιώσει έχω, έχεις, … ματαιωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ματαιωθεί είμαι, είσαι, … ματαιωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ματαιώσει είχα, είχες, … ματαιωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ματαιωθεί ήμουν, ήσουν, … ματαιωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ματαιώσει θα έχω, θα έχεις, … ματαιωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ματαιωθεί θα είμαι, θα είσαι, … ματαιωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ματαίωνε | ματαίωσε | — | ματαιώσου |
| 2 pl | ματαιώνετε | ματαιώστε | ματαιώνεστε | ματαιωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ματαιώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ματαιώσει ➤ | ματαιωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ματαιώσει | ματαιωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- ματαίωση f (mataíosi)
Related terms
- see: μάταιος (mátaios)
References
- ^ ματαιώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language