μεγαλείο
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek μεγαλεῖον (megaleîon), nominalized neuter form from Ancient Greek μεγαλεῖος (megaleîos, “magnificent, splendid”), with semantic loan from French grandeurs in the plural usage.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /me.ɣaˈli.o/
- Hyphenation: με‧γα‧λεί‧ο
Noun
μεγαλείο • (megaleío) n (plural μεγαλεία)
- greatness
- grandeur, magnificence, majesty, splendour (UK), splendor (US)
- Synonyms: μεγαλοπρέπεια f (megaloprépeia), λαμπρότητα f (lamprótita)
- (in the plural) splendours (UK), splendors (US), trappings of greatness (indications of elevated status, wealth, etc.)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μεγαλείο (megaleío) | μεγαλεία (megaleía) |
| genitive | μεγαλείου (megaleíou) | μεγαλείων (megaleíon) |
| accusative | μεγαλείο (megaleío) | μεγαλεία (megaleía) |
| vocative | μεγαλείο (megaleío) | μεγαλεία (megaleía) |
Derived terms
- μεγαλειώδης (megaleiódis)
References
- ^ μεγαλείο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language