μεθυσμένος
Greek
Etymology
Perfect passive participle of μεθάω / μεθώ (metháo / methó, “I get drunk”), a verb without passive forms.
The perfective stem μεθυσ- (methys-) as in simple past μέθυσα (méthysa). From the active Ancient Greek μεθύω (methúō), μεθῶ (methô) where the μεθυσ- stem is supplied from verb μεθύσκω (methúskō).
Pronunciation
- IPA(key): /me.θiˈzme.nos/
- Hyphenation: με‧θυ‧σμέ‧νος
Participle
μεθυσμένος • (methysménos) m (feminine μεθυσμένη, neuter μεθυσμένο)
- drunk, intoxicated, inebriated, drunken
- Antonyms: αμέθυστος (améthystos), άπιοτος (ápiotos), ξεμέθυστος (xeméthystos)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μεθυσμένος (methysménos) | μεθυσμένη (methysméni) | μεθυσμένο (methysméno) | μεθυσμένοι (methysménoi) | μεθυσμένες (methysménes) | μεθυσμένα (methysména) | |
| genitive | μεθυσμένου (methysménou) | μεθυσμένης (methysménis) | μεθυσμένου (methysménou) | μεθυσμένων (methysménon) | μεθυσμένων (methysménon) | μεθυσμένων (methysménon) | |
| accusative | μεθυσμένο (methysméno) | μεθυσμένη (methysméni) | μεθυσμένο (methysméno) | μεθυσμένους (methysménous) | μεθυσμένες (methysménes) | μεθυσμένα (methysména) | |
| vocative | μεθυσμένε (methysméne) | μεθυσμένη (methysméni) | μεθυσμένο (methysméno) | μεθυσμένοι (methysménoi) | μεθυσμένες (methysménes) | μεθυσμένα (methysména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μεθυσμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μεθυσμένος, etc.)
Coordinate terms
- διψομανία f (dipsomanía, “dipsomania”)
Related terms
- see: μεθώ (methó, “to get drunk”)