μειονέκτημα

From Ancient Greek μειονεκτέω (meionektéō, from μεῖον (meîon, “less”) +‎ ἔχω (ékhō, “to have”)) +‎ -μα (-ma).

μειονέκτημα • (meionéktima) n (plural μειονεκτήματα)

1. handicap, drawback, disadvantage
2. imperfection, defect

• πλεονέκτημα (pleonéktima)

• μειονέκτημα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language