μειόκαινος

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /miˈo.ce.nos/
  • Hyphenation: μει‧ό‧και‧νος

Adjective

μειόκαινος • (meiókainos) m (feminine μειόκαινη, neuter μειόκαινο)

  1. (geology) Miocene
    η μειόκαινη εποχή ― i meiókaini epochí ― the Miocene epoch

Declension

Declension of μειόκαινος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μειόκαινος (meiókainos) μειόκαινος (meiókainos)
μειόκαινη (meiókaini) 		μειόκαινο (meiókaino) μειόκαινοι (meiókainoi) μειόκαινοι (meiókainoi)
μειόκαινες (meiókaines) 		μειόκαινα (meiókaina)
genitive μειόκαινου (meiókainou) μειόκαινου (meiókainou)
μειόκαινης (meiókainis) 		μειόκαινου (meiókainou) μειόκαινων (meiókainon) μειόκαινων (meiókainon) μειόκαινων (meiókainon)
accusative μειόκαινο (meiókaino) μειόκαινο (meiókaino)
μειόκαινη (meiókaini) 		μειόκαινο (meiókaino) μειόκαινους (meiókainous) μειόκαινους (meiókainous)
μειόκαινες (meiókaines) 		μειόκαινα (meiókaina)
vocative μειόκαινε (meiókaine) μειόκαινε (meiókaine)
μειόκαινη (meiókaini) 		μειόκαινο (meiókaino) μειόκαινοι (meiókainoi) μειόκαινοι (meiókainoi)
μειόκαινες (meiókaines) 		μειόκαινα (meiókaina)

See also

  • Appendix:Geologic timescale (Greek)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.